ပန်နန်းဒင် [𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃]

Page 41 🌱

"ကိုကို"

ပခုံးသို့ ပုတ်ကာ ခေါ်လာသော ချစ်ရသူသည် မိုင်စိုင်းထံ စာအုပ်လေး ကမ်းပေးလာသည်။

"သည်းငယ် ပြန်စစ်ပြီးပြီးလား"

"အွန်း ပြီးပြီ"

လက်ထဲသို့ စာအုပ်ကို အတင်း ထည့်ပေးပြီးနောက် မိုင်စိုင်း၏ ဘေးမှ လှစ်ခနဲ ထပြေးသွားသည့် ဂွမ်းလုံးလေး။

"ဟိတ် ကိုယ့်နားပြန်လာခဲ့"

ခြေလှမ်းတို့မှာ တုံ့ခနဲ ရပ်သွားသော်လည်း မိုင်စိုင်းဆီသို့ လျှောက်မလာ။ ရပ်နေသည့် နေရာ၌သာ တောင့်တောင့်လေး ဆက်၍ ရပ်နေ၏။ သည်ကနေ့ တစ်နေ့လုံး ပုံတွေ ထိုင်ဆွဲနေသည့် အတွက် ကိုကို ကျက်ခိုင်းထားသည့် စာလုံးပေါင်းတွေကို ခေါင်လွမ်း
ကျက်မထားမိပါ။ ထို့ကြောင့် သူအမှားတွေ အများကြီးပဲ
ဖြေမိသည်ဆိုတာ ကြိုသိသည်။ ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်သိ၍ ထွက်ပြေးရန် ပြင်မိတော့ ကိုကိုသည် ချက်ချင်းကို လှမ်းခေါ်တော့၏။

"ရေသောက်ချင်လို့"

"ကိုယ့်ရှေ့မှာ ရေဘူးရှိတယ်လေ"

ယခုမှ သတိထားမိသည်က ကိုကို၏ ရှေ့၌ ရေဘူးကြီးသည် အထင်းသား။ ထောင်ချောက်မှ ပြေး၍ မလွတ်နိုင်အောင် ပိတ်မိသွားသော ခေါင်လွမ်းအတွက်တော့ ရွေးချယ်စရာ တစ်ခုတည်း ရှိတော့သည်က ကိုကိုဆီသို့ ပြန်သွားရခြင်း။

"မှားတဲ့ စာလုံး အရေအတွက် အတိုင်း အနမ်းခံရမယ်လို့ ကိုယ် ပြောပြီးသားနော်။ ကိုယ့်အနမ်းတွေ တဝကြီး ခံချင်လို့ ဒီနေ့ အမှားတွေ အများကြီး ရေးထားတာလား
ကောင်လေး"

အနားသို့ ပြန်လာထိုင်သော ဂွမ်းလုံးလေးသည် မိုင်စိုင်း၏ စကားကြောင့် ခေါင်းငုံ့သွားကာ နားရွက်ဖျားလေးမှာ နီရဲသွားတော့သည်။ ယခုဆို ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးတိုင်း
ဂွမ်းလုံးလေးကို မိုင်စိုင်း စာသင်ပေးဖြစ်သည်။
မိုင်စိုင်း ဖတ်ပြမှ သိခွင့်ရမည်ထက် လွမ်းငယ်လေး ကိုယ်တိုင် စိတ်တိုင်းကျ စာတွေဖတ်ပြီး ပျော်ရွှင်မှုကို
ခံစားစေချင်သည်မှာ မိုင်စိုင်း၏ ဆန္ဒ။ မှတ်ဉာဏ်ကောင်းသည့် ကောင်လေးမို့လို့ အချိန် အကြာကြီး ယူစရာမလိုဘဲ စကားလုံးတွေကို ကိုယ်တိုင်ပေါင်းကာ ဖတ်တတ်လာပြီ ဖြစ်သည်။
ထို့အပြင် နေ့တိုင်းလည်း စာလုံးလေးတွေကို
ကျက်ခိုင်းကာ ပြန်မေးတတ်သောကြောင့် သင်ကြားမှုသည် ခရီးရောက်ပါ၏။ သို့ပေမဲ့ ယနေ့တော့ သတ်ပုံ အလုံးသုံးဆယ် မေးသည်ကို နှစ်လုံးပဲ မှန်သည့် အတွက် မိုင်စိုင်း အနည်းငယ်တော့ အံ့ဩမိသွားသည်။