***
Napatalon si Andrea nang muli kaming makapuntos. Naglalaro kami ng volleyball dito sa may buhangin, medyo nahihirapan ako dahil kapag gumagalaw ay masakit sa muka minsan ang sand. Muntik pang pumasok sa mata ko. Our oldest teammate invited us to play volleyball earlier so here we are. Sumali naman ang lahat kaya medyo maingay at magulo. But at least we're all happy taking our break.
"Hampasin mo bobo!" sigaw ni Andrea kay Matt. Kanina pa silang dalawa nagsisigawan! Ewan ko ba dalawang 'yan!
"What did she say?" tanong sa 'kin ni Brie. One of my co-photographers. Mauubusan na ako ng sasabihin! Sa sobrang ingay no'ng dalawa, kanina pa tanong ng tanong sa 'kin 'tong iba naming kasama dahil nacucurious kung anong ibig sabihin ng mga sinasabi nila.
"Ah...She said that he's doing great," sagot ko at itinuro si Matt. Iniisip ko nga, maybe this is a bad thing! What if I suddenly hear them saying those words?! Nakakahiya! Pero mababawi ko pa ba? We continued on playing together. Nanalo naman ang team namin at sabay sabay na nagwala ang iba kong kasama. Ang aga aga, pawis na pawis ako!
Maya maya, natanaw ko kaagad si Nathan kasama ang isang babaeng model sa malayo. Payapa siyang nakaupo habang kinukulit kulit yata siya noong babae. I don't know why, pero bigla akong nairita!
"Dre, I'll just have a stroll," paalam ko at umalis muna. I walked away alone to get some fresh air. Bahagya akong lumapit sa dagat para mabasa ng kaunti ang mga paa ko. The water felt cold because it's too early, but I enjoy it. Dire-diretso lang ang lakad ko habang ang mga kamay ay nasa likod ko't nakapirmi.
"At least I'm at peace," bulong ko sa sarili ko. I let out many heavy sighs as I walked. Sabay sabay na pumapasok sa isipan ko ang mga problema ko recently, and the things that I haven't fixed yet. I don't know which one will I do first. Then he suddenly went to my mind. Naisip ko nanaman ang mga sinabi ni Andrea kagabi.
"Have I ever told you...I want you to the bone?" I sang while looking at nowhere.
"Have I ever called you...When you are all alone?" while singing it, he's face was flashing in my mind. And of course, our memories together when we were young. Because those are the only good times I had with him. We could have created more, if only destiny agreed to.
Not far, I saw a big stone. I went there and climbed it, and sat on top of it. Tinanaw ko ang pagsikat ng araw.
