Devil's Love - Hyunin

12

Ellerimi yıkadım çarşafımdaki kanı temizledim. Yerdeki cam parçalarını da topladıktan sonra kendimi toparladım ve babamın hizmetkarı ile konuşmaya gittim.

Hizmetkarın yanına gidiyordum ama isteğimi asla kabul etmeyeceğini biliyordum. Eğer kabul etmezse zor kullanmaya karar vermiştim. Jeongin uğruna her türlü tehlikeye hazırdım. Güçlü ve kararlıydım. Aşkım için yapamayacağım, karşı gelemeyeceğim kimse yoktu.

Bir ölüm meleğini öldürebilecek tek şey ateşti. Onu yakmakla tehdit edecektim ve eğer bunu yapamayacağımı düşünecek olursa ona ne kadar gözü kara olabileceğimi gösterecektim. O bana zarar veremezdi çünkü bunu sadece babam yapabilirdi.

Eğer bildiklerini babama söylerse onu asla yaşatmazdım bunu bildiği için kabul edecekti.

Yanına gittim ve ona sordum, "Babama söyledin mi?" dedim. "Henüz söylemedim ve söylemeyeceğim de" dedi.

Şaşırıp kalmıştım. "Neden söylemeyeceksin?" dedim. Hizmetkar bana şunları söyledi,

"Hyunjin neden kanatlarım yok biliyor musun?" dedi.

"Neden" diye sordum ne olduğunu anlamayarak.

"Çünkü bir melektim ancak tanrıya karşı geldim. Artık bir melek değildim. Kanatlarım siyaha dönüştü ve cezalandırıldım. Suçum ise seninkiyle aynıydı. Aşık olmaktı. Cezam ise sevdiğim kadının ölümüydü. Baban bununla da yetinmeyip kanatlarımı kopardı ve beni bu şekilde yaşamaya mahkum etti" dedi.

"Şeytan olduğuna göre babam için çalışmıyorsun. O zaman neden beni takip ediyordun" dedim.

"Aslında hala baban için çalışıyorum, başıma gelenlerden sonra çok acı çektim ve cezamı ödediğim için baban beni tekrar yanına aldı. Tek amacı ise acı çekişimi yakından izleyebilmekti." dedi.

Tüm bu olanlar çok garipti , bu adamın amacı neydi , ona inanmalı mıydım? Konuşmaya devam etti ve bana şunları söyledi,

"Senin başına kötü bir şey gelmesine izin vermeyeceğim, tahta geçmelisin ve bizi tanrının gazabından kurtarmalısın. Seni koruyacağım ve Jeongine bir zarar gelmesine izin vermeyeceğim, beni anlıyor musun hyunjin?"

Ona güvenmek istemiyordum ama bana güven vermişti. Beni gözetleyen tek melek olacaktı ve böylece Jeonginin yanında istediğim kadar kalabilecektim. Bundan daha güzel hiçbir şey olamazdı.

"Kabul ediyorum" dedim. Ona inanmayı seçmiştim. Bunun bir hata olmamasını umut ederek odadan ayrıldım...