Words And Thoughts

Αναπτήρας

Αν αυτό το κείμενο γραφόταν στην ώρα του θα έλεγε πολύ διαφορετικά αυτή την ιστορία
Αν γραφόταν λίγο πριν τελειώσουν όλα θα ήταν ένας όμορφος επίλογος που θα έκλεινε αυτή την ιστορία στο ντουλάπι με τις αναμνήσεις που μένουν πάντα ζωντανές
Αν γραφόταν την τελευταία μέρα θα μιλούσε στις ψυχές όλων αυτών που αφήνουν πίσω τους ανθρώπους και στιγμές και συνεχίζουν ψυχρά τις καθημερινές ζωές τους
Μεγάλη ευτυχία αυτό
Να ξεχνάς εύκολα και να σβήνεις μέχρι και ανεξίτηλα σημάδια
Κάποτε ήμουν έτσι
Ίσως να είμαι ακόμα
Μάλλον είμαι ακόμα απλά τώρα δε θέλω να είμαι
Και αυτό είναι λάθος
Και εκεί είναι το θέμα
Αν αυτό το κείμενο γραφόταν τότε θα μιλούσε για δύο ανθρώπους που για μικρό διάστημα ίσως και να ταίριαξαν ανέλπιστα πολύ
Ίσως μιλούσε για δύο ανθρώπους που αν οι συνθήκες ήταν αλλιώς να μπορούσαν να έχουν κάτι παραπάνω από δυνατή χημεία
Αυτή η χημεία...
Ύπουλο πράγμα
Σα να πλέεις σε αχαρτογράφητα νερά
Αν αυτό το κείμενο γραφόταν λίγο νωρίτερα αλλά όχι στην ώρα του θα μιλούσε για μια κοπέλα
Μία κοπέλα που γύρισε στην καθημερινότητα γεμάτη όρεξη για ζωή
Μία κοπέλα που σκεφτόταν συνέχεια κάθε πιθανό ενδεχόμενο
Κάθε πιθανή εξέλιξη της ζωής της
Ίσως φταίει το νησί
Ίσως φταίει το καλοκαίρι
Ίσως φταίει εκείνη
Ίσως φταίει αυτός ο γαμημένος αναπτήρας
Αυτός ο αναπτήρας που άφησε υποσχέσεις
Ή απλά ανοιχτές υποθέσεις
Αυτός ο αναπτήρας που έχει πίσω του νόημα και ουσία
Τόσο ποιητικός και τόσο πεζός ταυτόχρονα
Αυτός ο αναπτήρας που άναβε τα τσιγάρα που είχες κολλημένα στα χείλη σου
Γιατί τα τσιγάρα σου και όχι τα χείλη μου;
Υπάρχουν τόσο δραματικές παρομοιώσεις που μπορεί να κάνει κάποιος με τσιγάρα και αναπτήρα
Αλλά υπάρχουν και αυτές που δεν λένε τίποτα
Αυτός ο αναπτήρας είναι το τελευταίο που άφησες σε μένα
Πριν φύγεις με τις αναμνήσεις και συνεχίσεις τη ζωή σου
Και συνεχίσω τη ζωή μου
Αν αυτό το κείμενο γραφόταν λίγο μετά την ώρα του θα ήταν γεμάτο πάθος και ζωή
Θα είχε μέσα λίγη ονειροπόληση, λίγο καλοκαιρινό έρωτα από αυτούς που δεν κρατάνε πολύ αλλά είναι δυνατοί
Θα είχε μέσα πολλά υποσχόμενα μηνύματα και αδημονία για το μέλλον
Ίσως να ταν ο καταλύτης
Αυτό το κείμενο όμως δεν γράφτηκε στην ώρα του
Δεν θα μιλήσει για το σκίρτημα που θάφτηκε μαζί με ένα μπουκάλι ούζο στην άμμο
Δε θα μιλήσει για βλέμματα γεμάτα ελπίδα, ούτε για μηνύματα που θέλαμε να έρθουν
Μηνύματα που ήρθαν και άλλα που δεν ήρθαν ποτέ
Δεν θα μιλήσει για την ομορφιά των προσωπικών στιγμών μας ούτε για τα αρνητικά τους
Δε θα μιλήσει για τις μακροσκελής συζητήσεις μας, ούτε για τις φορές που αναλύσαμε το νόημα της ζωής
Δε θα μιλήσει ούτε για πλοία, ούτε για αεροπλάνα που είναι πιο εντυπωσιακά τελικά
Δε θα μιλήσει για παλιές σχέσεις και περασμένους έρωτες
Δε θα μιλήσει για τις μπύρες και τα τσιγάρα που ανταλλάξαμε ούτε για τον αναπτήρα με την αστεία ιστορία
Θα μιλήσει για την κοπέλα που θέλει να ξεχάσει όλα αυτά και μπορεί
Για την κοπέλα που μέχρι χθες ήθελε να μιλήσει σε σένα αλλά σήμερα το ξεπέρασε
Για την κοπέλα που τελικά μπορεί να βάλει τα συναισθήματά της σε κουτιά μέχρι την επόμενη φορά
Για την κοπέλα που κάποτε της είπαν
"Εις το επανιδείν" και τώρα το λέει αυτή
Και το πιστεύει γιατί κάποτε δεν λειτούργησε ακριβώς έτσι αλλά θα μπορούσε
Και το πιστεύω γιατί θα έχεις πλάκα και την επόμενη φορά
Εις το επανιδείν λοιπόν, για να τιμηθούν και οι πρώτες μου καύλες

Εύα
10/08/2021