Words And Thoughts

Θάλασσα

Τα πόδια της βούλιαζαν στην καυτή άμμο, ενώ το κύμα έσκαγε δίπλα της απαλά και έγλειφε τις μύτες των ποδιών της.

Όσο πλησίαζε στην άκρη του βράχου, ο αέρας διαπερνούσε τα ξανθά μαλλιά της και ανέμιζε το λευκό φόρεμα της.

Τα μάτια της κόκκινα από το κλάμα, μα το πρόσωπο της ήρεμο και γαλήνιο σαν τη θάλασσα που της κρατούσε συντροφιά.

Μια άλλη μορφή την πλησίασε από την άλλη πλευρά. Ξανθά μαλλιά, κόκκινα μάτια και ένα φόρεμα μαύρο. Κατάμαυρο. Οι δύο μορφές έφτασαν στο χείλος του βράχου και ένωσαν τα χέρια τους. Οι Άγγελοι και οι δαίμονες της έγιναν ένα.

Έκλεισε τα μάτια της και ελευθέρωσε το σώμα της. Η ομορφιά της θάλασσας τη μάγεψε και δε μπόρεσε να της αντισταθεί. Ήταν τόσο υπέροχη.

Η Αλίκη πέρασε για πρώτη και τελευταία φορά την πύλη για τη χώρα των θαυμάτων της.

Εύα
26.06.2018