Words And Thoughts

19 Τελικά

Τρέχω...
Δεν μπορώ να σταματήσω και δεν ξέρω για τι σκοπό και με ποιον προορισμό
Κουράζομαι...
Έχω ανάγκη να ηρεμήσω, αλλά όλο το παραμελώ. Είναι δύσκολο όλο αυτό...
Όμως...
Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που να γνωρίζω
Δεν ξέρω τον κόσμο ακόμα
Δεν ξέρω πως λειτουργεί
Μα σίγουρα εξελίσσομαι ραγδαία μαζί του
Ξέρω είναι πολύ ατελές αυτό το ποίημα
Αλλά να σου πω την αλήθεια για εμένα δεν είναι κρίμα
Άλλαξα πολύ
Έκλαψα πολύ
Πόνεσα πολύ
Γέλασα πολύ
Είδα ανθρώπους να μεταμορφώνονται
Είδα εμένα να αλλάζω
Είδα εμένα με μεγάλα βάρη στο στήθος
Είδα εμένα να λιποθυμώ και να μη μπορώ να ανασανω
Και να κλαίω...
Και να πέφτω
Και να λέω πως θέλω να τελειώσει
Όμως ευτυχώς έμαθα ότι μαθαίνεις να πετάς μόνο με πτώση
Είδα εμένα να πετάω
Και να πέφτω
Και να κολυμπώ
Και να τρέχω
Είδα εμένα να ερωτεύομαι
Είδα εμένα να πληγώνομαι
Είδα εμένα να πληγώνω(συγγνώμη)
Είδα εμένα να απελπίζομαι
Είδα εμένα να ελπίζω
Είδα εμένα να ονειρεύομαι
Με είδα όμως να ωριμάζω
Τα 18 με πόνεσαν πολύ...
Ίσως και όπως κανείς άλλος
Όμως το διαμάντι κάτω από πίεση διαμορφώνεται
Είδα εμένα να περπατώ στη γη
Αλλά το βλέμμα μου να ατενίζει ψηλά
Μα κυρίως είδα εμένα να αγαπώ
Και το πιο σημαντικό είναι ότι αγάπησα τον εαυτό μου
Αγκάλιασα λάθη και ατέλειες
Λάθη που πληγωσαν και έγιναν πάθη
Αγάπησα άτομα πολύ
Και αυτό ίσως να με έβγαλε από την λογική μου
Αλλά ήταν όμορφο
Έτσι μέσα από αυτά
Εγώ έβγαλα το εξής συμπέρασμα
Ίσως να είναι γλυκά τα 19
Ίσως και όχι
Αλλά θα μάθω
Και Ίσως να είναι λιγάκι
όμορφη η ζωή τελικά

Χρόνια μου πολλά λοιπόν

Εύα
27/12/2019