Χωρίσαμε Φθινόπωρο

5 0 0
                                    

Και έβαλα μια μαύρη κουκίδα στο ημερολόγιο
Να σημειώσω την μέρα που χωρίστηκαμε
Θα ήθελα να γράψω ένα μεγάλο γράμμα και να σου πω πόσα σήμαινες για μένα
Μακάρι κάποια στιγμή να το διαβάσεις, όχι για να αλλάξει κάτι, αλλά για να καταφέρω να σου πω πόσο σε αγάπησα για μια τελευταία φορά
Τις τελευταίες μέρες έχω σταματήσει να έχω θυμό
Φυσικά τα συναισθήματά μου δεν είναι πάντα θετικά
Σε σκέφτομαι συνέχεια και αναρωτιέμαι τι κάνεις
Θα ήθελα τόσο να σε δω, να σου μιλήσω, να σε αγκαλιάσω
Υπάρχουν ακόμα αγκάθια που με πονάνε, αλλά κυρίως μου λείπει να μαθαίνω πως είσαι
Ελπίζω να έχεις βρει ανθρώπους στη ζωή σου να σε στηρίζουν
Και ελπίζω όταν μιλήσουμε να είμαστε και οι δύο καλά
Κοιτάω τον ουρανό και θυμάμαι να μου δείχνεις που είναι ο Δίας
Και εδώ και χρόνια τον εντοπίζω αυθόρμητα κάθε νύχτα
Κοιτάω την βιβλιοθήκη μου και βλέπω πράγματα σου, ή πράγματα που μου πήρες
Κοιτάω τον ουρανό, τη θάλασσα, τα δέντρα
Και θυμάμαι το χρώμα των ματιών σου
Που είναι το πιο όμορφο χρώμα στον κόσμο
Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει
Όπου να ναι πλησιάζει και εκείνη η επέτειος που είχαμε πάει Ακρόπολη και είχαμε πει να συναντηθούμε εκεί 10 χρόνια μετά ό,τι και να έχει γίνει
Βασικά έχει περάσει - 20 Σεπτεμβρίου η μέρα
Ποτέ δεν κατάφερνα να τη θυμηθώ και με κορόιδευες
Ίσως του χρόνου ο δρόμος με βγάλει από κει
Δεν θα σε βρω, αλλά είναι αρκετά ποιητικό όπως και να το σκεφτείς
Χωρίσαμε φθινόπωρο, που για μας ήταν πάντα η εποχή επαναπροσδιορισμού
Κάναμε και λάθη αλλά προσπαθήσαμε πραγματικά
Τα φτιάξαμε φθινόπωρο πριν πολύ καιρό, και τελικά χωρίσαμε φθινόπωρο
Είναι ένας ολόκληρος κύκλος
3 Οκτωβρίου 2019 έως 2 Οκτωβρίου 2022
Ο καιρός ταιριάζει γάντι σε αυτές τις σκέψεις και στιγμές
Είναι σαν η φύση να συμμερίζεται τον πόνο μας
Φυσάει, έχει κρύο - όπως συμβαίνει και μέσα στα κομμάτια της ψυχής μου που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα μαζί σου
Και τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν
Όπως πέφτουν τα φύλλα από χαρτί όταν προσπαθώ να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου και να γράψω όλα όσα νιώθω
Μόλις θυμήθηκα ότι πέρσι μου είχες γράψει κάτι που δεν διάβασα ποτέ
Και σου είχα πει ότι θα το διαβάσω όταν νιώσω έτοιμη
Δεν ξέρω αν είναι έτοιμη ακόμα και τώρα
Θα πονέσω και είμαι σίγουρη
Επειδή θυμάμαι πόσο πονούσες
Προσπαθώ να σκεφτώ τα λάθη μου ανά τα χρόνια
Και ξέρω ότι ήταν πολλά
Δεν ξέρω αν είχα πραγματική επιλογή σε διαφορετικές ενέργειες
Αλλά θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για όλες εκείνες τις φορές που σε πλήγωσα άθελά μου
Και για όλες εκείνες τις φορές που ένιωθα ανασφάλεια με τα δικά μου κενά και σε επηρέαζα
Πόσες αναμνήσεις άραγε χωράνε σε 3 χρόνια
Σκέφτομαι αν υπήρχε κάτι παραπάνω προς εξερεύνηση ή αν τελικά οι επιλογές είναι κορεσμένες
Δεν θα μάθουμε ποτέ
Βλέπω φωτογραφίες μας εδώ και 3 χρόνια και συνειδητοποιώ πόσο αλλάξαμε
Μας άλλαξαν οι συνθήκες ή είναι κάτι που θα συνέβαινε έτσι και αλλιώς με οποιονδήποτε τρόπο;
Κάποιος μου είπε ότι όταν η πρόταση ξεκινάει με "Αν" κρύβει μέσα της ενοχές και δεν πρέπει να τη λαμβάνουμε σοβαρά
Μου είπε επίσης ότι ξέρει πολύ κόσμο που μετά από χρόνια σχέσης χώρισαν, για να επιστρέψουν δυνατότεροι και πιο αποφασισμένοι - τα κατάφεραν
Δεν νιώθω ότι είμαστε εμείς αυτή η περίπτωση
Αλλά πρέπει να σου παραδεχτώ ότι ακόμα μου είναι δύσκολο να χωνέψω το ότι όλες οι υποσχέσεις μας και τα κοινά μας όνειρα έχουν μπει στο αρχείο
Ξέρω σίγουρα ότι η έμπνευση που δίναμε ο ένας στον άλλον είναι ένα διαμάντι που κατεργαστήκαμε με τον πιο κομψό και όμορφο τρόπο
Για αυτό το λόγο όλοι σοκαρίστηκαν όταν έμαθαν ότι τελειώσαμε
Και εμείς σοκαριστήκαμε, αν και κοιτώντας πίσω τα σημάδια γελάνε μαζί μας που δεν τα εντοπίσαμε νωρίτερα
Δεν με νοιάζει όμως
Γιατί όλες οι στιγμές που είχαμε ακόμα και από τα πρώτα σημάδια - που δεν ξέρω πότε είναι
Άξιζαν τον κόπο και τον χρόνο τους
Γιατί αν δεν είχαμε αφήσει να κλείσει ο κύκλος θα είχαμε απωθημένα και θα υποφέραμε πολύ παραπάνω
Επίσης ξέρω ότι οι αναμνήσεις που χτίσαμε μαζί είναι μοναδικές και αναντικατάστατες
Όμως έχει έρθει η ώρα να βγάλω το παρατσούκλι σου από το οτοκορεκτ
Λένε ότι δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά το ταξίδι και η παρέα στη διαδρομή
Δεν κλαίω που οι δρόμοι μας, χώρισαν
Κλαίω γιατί το ταξίδι ήταν πανέμορφο και νιώθω γεμάτη
Και ας μην οδηγηθήκαμε τελικά σε κοινό προορισμό

Εύα
18/10/2022

Words And Thoughts Where stories live. Discover now