Βροχερή Κυριακή

10 2 0
                                    

Δε σε σκέφτομαι πολύ
Αλλά όταν σε σκέφτομαι
Σε σκέφτομαι πολύ
Άραγε πόση ποίηση πρέπει να γράψω για να ξεπεράσω το ότι δεν είσαι πια εδώ;
Και δεν μπορώ να σε βρω απλά με ένα μήνυμα;
Με σκέφτεσαι καθόλου;
Σε νοιάζει τι κάνω;
Θα μου στείλεις κάποια στιγμή;
Ή να σε ψάξω εγώ;
Πόση ποίηση πρέπει να διαβάσω για να μη σε θυμάμαι;
Σε θυμάμαι κάθε μέρα
Και αναπολώ
Εσένα, τις στιγμές μας, εμάς
Κάποιες άλλες φορές σε θυμάμαι και θυμώνω
Είναι όλα τόσο περίεργα
Και σήμερα είναι μια βροχερή Κυριακή
Αυτές τις μέρες σε σκέφτομαι πολύ
Αναρωτιέμαι αν είσαι καλά
Ελπίζω να είσαι
Μακάρι να μπορούσα να το μάθω από εσένα τον ίδιο
Αλλά θα αρκεστώ στο να μην έχω μάθει ότι δεν είσαι
Μου λείπεις να ξέρεις
Αν και δεν είμαι σίγουρη τι από όλα μου λείπει
Και σίγουρα δεν είμαι σίγουρη για το πότε δε θα μου λείπεις πια
Βλέπεις αυτά που ανεβάζω
Όταν τα βλέπεις με σκέφτεσαι ή τα προσπερνάς;
Έχω αυτές τις στιγμές αδυναμίας καμία φορά
Σπάνια προς το παρόν
Δεν ξέρω αν θα αλλάξει αυτό
Έχουν περάσει ακριβώς πέντε εβδομάδες
35 μέρες χωρίς να έχω νέα σου
Κατά κάποιο τρόπο...
Ίσως αν νιώσω έτοιμη, να σου στείλω
Δεν θέλω να σε βαρύνω, για αυτό θα ήθελα να μου στείλεις εσύ πρώτος
Αλλά αν θελήσεις τα πράγματα σου πίσω θα στεναχωρηθώ νομίζω
Γιατί δεν είμαι έτοιμη για αυτό το βήμα
Και η διάθεση μου σήμερα, είναι πολύ μελαγχολική
Ακριβώς όπως αρμόζει σε μια βροχερή Κυριακή

Εύα
06/10/2022

Words And Thoughts Where stories live. Discover now