Πάντα μου έλεγαν πως δεν κάνω αρκετά. Πως δεν δίνω όσα πρέπει. Πως δεν πιέζομαι ενώ πρέπει. Συνήθισα να ακούω πως είμαι μέτρια. Πως πάντα κάνω πράγματα με το σταγονόμετρο. Δίνω λίγα, ενώ παίρνω πολλά. Προσπαθώ λίγο, πετυχαίνω λίγο, ζω λίγο, αγαπώ λίγο.
Κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνια και το πίστεψα. Πίστεψα πως κάνω λίγα. Και μάλιστα με τον καιρό κατάλαβα πως ισχύει.
Είναι στιγμές που πράγματι νιώθω κενή. Σα να μην έχω να δώσω τίποτα άλλο. Τα συναισθήματα για μένα δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από εκρήξεις ορμονών. Γιατί έτσι; Ίσως απλά να μη ξέρω να αγαπώ.
Η μαμά μου πολλές φορές μου το έχει πει και έχει δίκιο.
" Δεν μπορείς να αγαπήσεις. Δεν ξέρεις πως"
Η αγάπη δεν είναι για όλους. Δεν φτάνει να θες. Πρέπει να μπορείς. Εγώ δεν μπορώ.Δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Ούτε εμένα, ούτε κανέναν. Με φοβίζει ο έξω κόσμος. Δε θέλω να δεθώ. Κυρίως γιατί θα δεθούν οι άλλοι μαζί μου και θα τους απογοητεύσω. Επειδή δεν θα τα καταφέρω. Ίσως δεν ξέρω να αγαπώ.
Νομίζω είμαι ερωτευμένη. Αλλά δεν είμαι σίγουρη. Αλλάζω γνώμη εύκολα. Και πολύ πολύ γρήγορα. Ίσως δεν έπρεπε να το πω... Μπορεί να μην ισχύει.
Νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι και έναν λυγμο να ανεβαίνει ψηλά στο λαιμό μου. Σε θέλω στην ζωή μου.
Ίσως δε ξέρω να αγαπώ. Θα με μάθεις;
Εύα
9.12.2018
ČTEŠ
Words And Thoughts
Literatura faktuHighest rank: #1 Non-fiction 01/10/2020 #1 Non-fiction 03/11/2019 #1 Non-fiction 09/05/2018 #1 Non-fiction 15/03/2018(1st time)