"Sen yara bandıydın, yaralarımı örtbas etmek için vardın." dedi adam diline pelesenk ettiği bir gerçeği dile getiriyormuşcasına sakinlikle. "Ama artık gizlemeye ihtiyaç duyduğum bir yaram kalmadı. Merhemimi buldum."
"Sevindim." diye fısıldadı kadın...
"Dün gece," diye soludu adam. "Telefonu aniden kapattın. Neden?"
Adamın cevabını bildiği soruyu neden soruyor olduğunu kestiremedi kadın ama hatırına yeniden düşen melodik ses ve öpücük sesiyle beraber yaşama olan bir bağı daha kesildi.
"Sesin bana şifa." diyebildi kadın sonunda. Oluşan sessizliğin adamı sıktığını biliyordu. "Ama O'nunkisi zehrin ta kendisi."
Hıçkırdı kadın. Gözyaşlarını geri göndermek için başını geriye attı ama yanakları çoktan ıslanmıştı. "Dudaklarının O'nunkileredeğmesini işitmek intiharın en beter yolu."
"Şşt..." diyebildi adam yalnızca. Kadın öyle içli ağlıyordu ki sakinleştirmesi gerektiğini hissediyordu. "O'nunla beraber yaşadığımı zaten biliyordun, bu yeni öğreniyor olduğun bir durum değil."
"Öpüşüne şahit olmam ilk kez yüzleşiyor olduğum bir durum ama." diye şikayet etti kadın adamı adama küçük bir kız çocuğu gibi.
"Ani bir buseydi, işiteceğinikestiremedim." diye açıklama yaptı adam. "Üzgünüm."
"Üzgün hissetme." dedi kadın bu ihtimale tahammül edemiyormuşcasına. "Sevgini sonsuza dek yitirdiğini idrak etmiş değil yüreğim, senden gelen en ufak esintide kırılıyor işte."
"Haklısın." dedi adam durulurken. "Artık idrakınavarman gerekli."
"Hem..." diye solurken öfkenin zihnini ele geçirdiğini hissetti. "Neden sana açıklama yapıyorum ki? Kimsin sen benim için?"
Kadının iç çekişi kulaklarına dolar dolmaz adam yeniden çıkıştı. "Ağlayıp sızlanıp kendini acındırmaktan vazgeç! Tüm dengelerimi altüst ediyorsun."
"Üzgünüm." diye mırıldandı kadın burnunu çekerken. "Ama ağlamayı bir türlü durdurmayı başaramıyorum. Gözyaşlarım avuçlarınlabuluşana dek inan sonlanmaya niyetli değil."
"O zaman hiçbir zaman son olmayacak." dedi adam.
"Bizim bile bir sonumuz oldu." dedi kadın alt dudağını yeniden hıçkırmamak adına dişlerken. "Gözyaşlarım için de bir gün son olur belki."
"Umarım." diye katıca dua etti adam. "Gözyaşlarınsonlandığı an sana duyduğum acıma hissi de sonlanacaktır."
"Bunun sözünü veremem." diye mırıldandı kadın.
Uzun zaman önce seçtiği sonun getirilerini şimdiden öngörüyormuş gibi burukça gülümsedi.
"Gözyaşlarımın sonlanması seni gözyaşlarına mahkum kılabilir."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
