"Daha iyi mi?" diye sordu kadın, asla hakkında konuşmaya dilinin varmadığı kimseyi adama sorarken.
"İyi." diye yanıtladı adam. Kadının O'nun durumunu sorgulaması garibine gitse de irdelemedi. "Toparladı."
"Dönüyorsun o zaman?"
Kadın, sorusunda yalnızca adamın dönüşünü duymayı beklediğini açık etmiş olsa da adam O'nu es geçmesine müsaade etmemişti.
"Evet, bir iki güne dönüyoruz."
"Peki sevgin ait olduğu yere, yüreğime ne zaman dönecek?" diye sordu kadın dayanamayarak. Yara bere içerisinde kalan kalbini daha fazla bir başına sırtlanamıyordu.
"Ondan kopamam." dedi adam durgun ses tonuyla. "Biliyorsun, ondan kopamam."
"Biliyorum." diyerek gülümsedi kadın.
Bir tebessüm ancak bu kadar kederli olabilirdi.
"Benden yüreğimi söküp aldın ama O'nun saçının telinden öteye gidemezsin."
"Yüreğini söken ben değilim." diye itiraz etti adam. "Kendi ellerinle avuçlarıma sunan sensin."
"Yanılıyorsun." diyerek kesik bir nefes aldı kadın. "Kalbimi göğüs kafesimden söküp alan rızam değil sevgindi."
"Pişmanlık mı hissettiğin?" diye sordu adam tekdüze tutmaya çalıştığı ses tonuyla. Kadının ses tınısında barınan pişmanlık kırıntıları karşısında istemsizce afallamıştı.
"Kendimi affetmiyorum." diye yanıtladı kadın isyanla. "Sonumu yazan, beni günden güne bitiren sevgine karşı en ufak bir pişmanlık hissini yüreğime pay etmediğim için kendimi affetmiyorum."
"Böylesi bir yüke sebep olmak istemezdim." Adam belki de ilk defa bir itirafında bu denli samimiydi. "Üzgünüm."
"Lütfen yapma." dedi kadın yalvarırcasına. "Üzgün olduğunu bu kadar sık dile getirme." Sesi gittikçe kısıldı. "Çünkü ben ikimizin sırtlanacağından çok daha fazla üzüntüyle baş başayım."
"Hoşça kal." diyerek kuru bir vedada bulundu adam, kadını cevapsız bırakarak.
"Senden sonra ne kalacak bir ben bulunur ne de yokluğun hoş kılınır." dedi kadın gözlerini yummadan önce.
Dakikalar önce sonlanan görüşme ile kadının konuşmaları yeniden boşluğa karışmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yâr bandı
Truyện Ngắn"Sen yara bandıydın, yaralarımı örtbas etmek için vardın." dedi adam diline pelesenk ettiği bir gerçeği dile getiriyormuşcasına sakinlikle. "Ama artık gizlemeye ihtiyaç duyduğum bir yaram kalmadı. Merhemimi buldum." "Sevindim." diye fısıldadı kadın...