Memories

14

Maaga akong nagising para magluto.

Dalawang araw narin ang lumipas ng umuwi dito si denzel kasama ang babae niya.

Pero napag isipan ko na baka pwede pang gawan ng paraan to, na baka pwede pa naming masalba kung ano mang meron saamin, susubukan ko pero kung hindi man gumana at least hindi ako magsisisi sa huli dahil ginawa ko naman ang makakaya ko.

Nanonood ako ng YouTube kung paano magluto ng kalgareta, napansin ko kasing lagi yon ang niluluto niya kaya naisip ko na baka yun ang paborito niya.

Sinimulan konang iwahin ang carrots pagkatapos balatan kahit nadudulas sa kamay ko sibukan ko parin. pagkatapos ay ang Potatoes naman, tapos ang iba pang sangkap.

Natapos akong maghiwa ng hindi nasusugatan, sinimulan konang lutuin paglatapos ng mahigit isang oras natapos konadin.

"Pwede na" nakangiting sabi ko pagkatapos tikman ang niluto ko.

"First time ko namang magluto nito kaya expected kona na hindi talaga gaanong masarap" nakangusong sabi ko.

Hihintayin ko nalang si denzel, kaya naglinis muna ko para pampalipas oras nadin.

Pero naka-apat na pelikula nako hindi padin siya umaalis mag a-alas syete na.

Nilagay ko muna sa refrigerator ang niluto ko para hindi mapanid at iiinit nalang pagka dumating na siya.

Na alimpungatan ako ng may marinig akong mga yapak kaya dali dali akong tumayo sa pagkakahiga ko sa sofa hindi, ko namalayan na nakatulog na pala ko, pag tungin ko sa oras alas tres na pala ng madaling araw.

Nahilo pako sa biglaang pagtayo ko kaya muntik nakong mawalan ng balanse mabuti nalang nakahawak ako sa sofa.

Tinignan ko si denzel na nakakunot ang noong nakatingin saakin.

"Ah nag-"

Napahinto ako sa pagsasalita ng bigla nalang niya kong lagpasan at dere deretsong pumasok sa kwarto niya.

Sumunod ako, hindi naman niya sinara ang pinto kaya nakapasok ako.

"Ah  pala ako, paghahanda lang kita sandali" kinakabang sabi ko sakanya na nakaupo sa kama at nagtatanggal ng sapatos.

"Hindi ako nagugutom"

Napahinto ako sa paglabas ng kwarto ng marinig ang sinabi niya.

"Pero sayang naman yung niluto ko kumain kana" nakangiting sabi ko kahit kinakaban parin.

"Kumain nako, at pwede ba lumabas kana"

"Pero kahit konti lang kumain ka mu-"

"Sinabi ng hindi ako gutom!"

Nagulat naman ako sa biglaang sigaw niya kaya napaatras ako.

Susubukan ko nalang ulit.

Alam konang hindi naman talaga mag wowork ang relasyon nato na ginawa ng magulang namin, pero hindi ko ine expect na ganito pala ang magiging trato niya saakin, akala ko okay na, nung nandito si tita pero naalala ko na pagpapanggap lang pala ang lahat ng yon.

Wala nakong nagawa kundi ang umiyak nalang sa kwarto ko hanggang sa makatulog ako.

Kinabukasan paggising ko, tinignan ko siya sa kwarto niya pero wala na siya ilang araw nanaman niyan bago siya umuuwi, umuuwi lang naman kasi siya dito para kumuha ng gamit niya o magpalit.

Kinuha ko ang phone ko ng mag ring ito, si vim.

"Hello?"

"Hello Claire"