Memories

Epilogue

Nakangiti ako habang nakatingin sa lalaking nasa harapan, bagay na bagay sakanya ang suot niyang white tuxedo.

Nakatingin siya saakin habang nakangiti. Pero libo libong emosyon ang sinasabi ng mga mata niya.

Ang dami naming pinagdaanan bago kami mapunta sa oras lugar at pagkakataon nako hindi ko inakala na darating ang araw nato.

Ang daming nangyari, nagbago.

Unti unting nag fflash back ang mga ala ala naming dalawa.

Nagkatingin lang siya sa akin na walang reaksyon ang mukha pero ang mga mata niya, ang mga mata niya ang nagsasabi kung gaano niya ko kamahal, na handa niyang gawin ang lahat para lang patunayan kung gaano niya ko kamahal.

Masaya ako para sa amin masaya ako dahil haharapin nanamin ang totoong mundo.

"by the power vested upon me,, i now pronounce you,,man and wife."

Napangiti ako ng marinig ang sinabi ni father, nagpalakpakan ang mga tao.

Lahat ng nandidito masaya puwera lang saaming dalawa.

Sabay naming haharapin ang totoong mundo ng magkahiwalay.

Ikinasal na ngayon ang lalaking minahal ko sa ibang babae tinutupad na niya ngayon lahat ng pangarap at mga plano namin pero sa iba na.

Ngayong araw ang kasal ni denzel at ni bell. At masaya ako dahil don dahil ngayong araw din sa wakas wala ng sakit.

Nanganak nadin si bell at mag iisang taon na ito ngayon babae ang anak nila.

"Congrats" Nakangiting bati ko kay bell at kay denzel ng makalapit kami sakanila.

"Thank you, kamusta na" Tanong ni bell.

Kuntento nadin ako sa buhay ko ngayon back to normal kinaya ko ng wala siya kakayanin ko ulit ng wala siya sa ngayon mag fofocus nalang ako sa company thought hindi padin tumitigil sa ethan pero ayoko padin talaga or ayoko na.

Oo, naging magkaibigan na kaming lahat pinili naming iwan nalang sa nakaraan ang dati, at wag ng dalhin sa kasalukuyan, pinili naming maging malaya sa isa't isa.

"Ayos naman, si avy kamusta na malikot naba?" Nakangiting tanong ko.

"Ayon medyo malikot nadin" Natatawang sabi naman ni bell.

Hindi ko alam kung paano nangyari at kung bakit umabot sa ganito ang lagat pero masaya ako dahil pinili naming maging masaya.

"Babe punta lang ako don" Tumango naman si ethan sa sinabi ni bell.

"Kamusta kana?" Napatingin ako kay denzel na nasa harap ko ngayon.

"Mabuti naman ikaw? Kayo?" Nakangiting tanong ko.

"Okay lang" tumango nalang ako sa sagot niya.

"I will say this for the last time" Nakatitig lang ako sakanya at hinihintay ang sasabihin niya.

"I love you. But like what you said i need to continues the story without you, so i will, thank you for the memories" Nakangiting sabi niya.

"Thank you for the memories" Pag uulit ko sa sinabi niya.

Thank you for the memories, for my temporary happiness i will never and ever forget you my love, you will always be my favorite memories.

**

And yeah that's my non-happy ending love story and i will keep that memories of us.

Bulong ko napatingin naman ako sa anak ko na mahimbing na palang natutulog

Nagpapa kwento kasi siga kanina ng mga fairly tales.

"Babe, good night"  napangiti ako kay ethan when he gave me a soft kissed.

"Goodnight" sagot ko.

Its been 10 years since denzel and me parted away, pero masaya ako dahil nahanap nanamin ang totoong kami ang totoong makakapagpasaya saamin.

End.

**

This is a work of fiction. Character, names, business, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manners. Any resemblance to actual person, living or dead, or actual events is purely coincidental.