Memories

21

Elle P.O.V

Pauwi nako ngayon, may pinagusapan lang kami saglit ni finn.

Kasalukuyan akong nag mamaneho ng Nang may makita akong nagkukumpulan na mga tao sa dahan kaya na traffic, may mga pulis at ambulance narin ang nandon, hindi ko alam kung bakit sa mga oras nato sobra sobra ang kabang nararamdaman ko, kaya bumaba ako, para tignan kung anong nangyayari pero parang namanhid ang buong pagkatao ko ng makita ang familiar na kotseng nandoon.

"Ma'am bawal po kayo dito" sabi ng isang pulis nang bigla akong lumapit doon.

"May i checheck lang po ako" pangungulit ko pero hinawakan niya lang ako at pilit nilalayo.

Pero parang tumigil ang mundo ko ng makita kung sino ang ibinaba sa kotse at isinanakay sa ambulance.

"Claire, Claire!" Tumakbo ako papunta sa ambulance pero hindi ako pinayagang makalapit.

"Sir, sir kaibigan ko oh yan, kaibigan ko kaya palapitan niyo ko!" sigaw ko

"Ma'am sorry po sumunod nalang oh kayo sa hospital" sabi ni mamang pulis sa akin.

Wala narin akong nagawa kundi ang sumunod sa ambulance nayon.

Pagkababang pagkababa ko sa kotse tumakbo agad ako papunta kay zayl na duguan at walang malay.

"Claire kumapit ka Claire!" Paulit ulit na sabi ko habang timutulak ang inihigahan niya.

"Sorry ma'am hanggang dito nalang oh kayo" sabi ng nurse.

"Gawin niyo po lahat wag niyo pong pabayaan ang kaibigan ko please" pagmamakaawa ko bago ako iwan ng nurse.

Dali dali kong kinuha ang cellphone ko para tawagan si tito.

Nakakailang ring na ito bago niya sagutin.

"Tito? Hello" panimula ko, nag umpisa naring tumulo ang luha ko.

"Hello?" Narinig kong sabi ni tito.

"Tito si elle po ito pumunta oh kayo sa hospital ngayon na aksidente po si Claire" nanginginig ang boses na sabi ko.

"Ahh!? Oh sige sige" natatarantang sabi ni tito bago patayin ang tawag.

Suot suot ko pa ang toga ko ngayon, kaya inalis kona ito naka dress naman na ako sa loob.

Tinawagan kodin sina frey, at papunta nadaw sila dito.

"Nasaan siya?" Natatarantang tankng ni tito pagkapasok sa hospital.

"Kasalukuyan po siyang nasa emergency room tito"

"Anong nangyari?" Nakita kong malapit ng umiyak si tito pero pinipigilan niya.

"Hindi ko oh alam, basta nakita ko nalang sa daan na sinasakay na siya na ambulance" tumigil nadin ang luha ko ng wala ng mailabas.

"Anong sabi ng doctor?"

"Wala papo, wala papong doctor ang kumalabas hanggang ngayon"

Napahilamos nalang siya sa mukha niya at saka umupo.

Maya maya dumating nadin sila frey.

"Nasaan siya?,Ano bang nangyari,okay naba siya?" Sunod sunod na tanong ko sakanila.

Sinagot ko naman yon, umiiyak na si shei at pinapatahan naman siya ni frey, napatingin ako kay tito na nakatulala, lumapit ako sakanya.

"Magiging maayos din ang lahat tito magiging okay din siya" sabi ko sakanya,

Lalaban siya matapang yon eh.

Ngumiti naman siya sakin.

"Sana nga, sana nga lumaban siya" sabi ni tito, niyakap ko naman siya para sabihing magiging okay lang ang lahat,para konading siyang papa sa halos tagal nanaming magkaibigan ni Claire

Iniwan ko na muna siya ng makita kong may tinawagan siya.

Ilang minuto din kaming nandon bago lumabas ang doctor.

"Stable napo ang lagay niya ngayon, but she's in a temporary coma, sa ngayon walang kasiguraduhan kung kailan siya magigising, sa ngayon hintayin nalang natin kung kailan siya gigising."

Isa lang ang pwedeng pumasok sa loob kaya si tito nalang ang pumasok.

"Umuwi na muna kayo" sabi ko sakanila, tumango naman sila, at tumigil nadin sa pagiyak si shei.

"Babalik kami bukas balitaan mo kami" sabi ni frey, tumango nalang ako sakanya.

Mga ilang minuto bago ang pag alis nila ang siyang pag dating ni denzel, pawis na pawis siya at mukang kagagaling lang din sa iyak.

"Nasaan siya?" Tanong niya agad saakin.

"Ililipat palang siya ng kwarto sa ngayon nasa emergency room pa siya, isa lang ang pwedeng makapasok kaya nasa loob si tito" pagpapaliwanag ko napaupo nalang siya at napatulala.

"Ano bang nangyare?" Tanong niya.

"Hindi ko alam basta nakita konalang siya sa daan na sinasakay sa ambulance"

"May problema ba kayo?" Tanong ko.

Ayaw ko naman sanang maghimasok kung ano man ang meron sila pero kasi parang mag duda ako na, may problema sila, iba din ang ikinikilos ni zayl nitong mga nakaraang araw lagi lang siyang nakatulala at parang ang lalim ng iniisip.

"N-naka buntis ako" pag amin niya.

Parang umakyat lahat ng dugo ko sa ulo, ng marinig kung ano ang sinabi niya.

"Sino?" Nanggigigil na tanong ko.

"Si Bellamy" nakayukong sabi niya.

Walang hiyang higad yon, putangina niloloko na pala nila ang kaibigan ko wala man lang kaming kaalam alam.

"Ea gago ka pala ea!"duro ko sa mukha niya.

Nakita ko ang pagpatak ng luha mula sa mga mata niya.

"A-alam naba niya?" Kinakabang tanong ko.

Hindi siya kumibo at patuloy lang ang pagiyak.

"Alam ba niya!?" Sigaw ko.

"O-oo inamin daw sakanya kanina ni bell" pagamin niya.

Putangina nila.

"Pag may nangyaring masama kay Claire, sisiguraduhin kong mananagot kayo!" Duro ko sakanya.

Isa pa yung babaeng higad, haliparot nayon, tangina niya pasalamat siya pinalagpas ko yung ginawa niya non kay Claire eh.

"Anong plano mo" tanong ko sakanya na halata namang wala sa sarili.

"Hindi ko alam" nakatulala niyang sagot.

Hindi nalang ako nakahimik, hindi ko muna sasabihin kay tito to hihintayin konalang muna na magising si Claire.

Noong una palang talaga ea ayoko na kay denzel pero nang makita kong mahal talaga siya ni Claire, pumayag nalang din ako wala naman na akong magagawa ea.

Kung alam kolang ganito ang gagawin nila sa kanya sanang sinabi kona lahat ng kagaguhan nito, kay tito.

Hindi naman talaga ako sang ayon sa arrange marriage nayan ea, pero wala naman akong magagawa hindi ako pwedeng makealam, kapatid na ang turing ko kay Claire kaya kung mababalik man ang oras sasabihin ko talaga kay tito lahat ng paghihirap na dinanas ni Claire pakealamera na kung pakealamera wala nakong pakealam.

Pero ang gusto ko nalang ngayon ay ang magising siya.

:)