Tımarhane [Düzenleniyor] [kitap olacak]

Deri adam

Nora'nın boynundan çıkan kan suratımı ve duvarları boyamıştı. Ben ise koşarak Nora'nın yanına gitmiştim. Boynuna yatak örtüsünü bastırdım. Kanı durdurmaya çalışıyordum ama öyle derindi ki. Bir kaç oynatma ile kafası yerinden çıkacak gibiydi. Gözlerimdeki yaşlar kana karışınca hiçbir şey net görünmüyordu. 

Kısa bir an Nora gülümsemeye çalıştı ama başaramadı. Yorganı daha fazla bastırıyor ve saçını okşuyordum. Hıçkırmaya başladığımda kendimi susturmaya çalıştım. Nora'nın gözleri tamamen kapandığında ve nefes almadığında öldüğünü anlamıştım. Cansız bedenini ellerimle taşıyıp yatağına koyarken gülümsüyordum. Nora'nın üstünü örtüp ona bir ninni söylemeye başladım. 

R;"İnkar edemeyiz, bu evde ruhlar var

Kapıyı kapattın ve rüzgar iki defa daha kapattı

Kara bir kahkaha attım, gülümsedin ve üzerinde düşündün

Tekrar geleceksin, eminim reddedemezsin

Ruhun burada beyaz masanın üzerinde yatıyor

Gün ışığında parıldadığını, ışıklar saçtığını görebiliyorum

Keşke bu odayı terk edip arkamdan kilitleyebilseydim

Bir gün elini tutup oluruna bırakacağım

Gökyüzünde ışıldayan bir yol ikimiz için

Geri dön, lütfen, geri dön

Ne yapacağımı bilmiyorum

Geri dön,lütfen, geri dön.

Ağaçlar kadını yer ve

Çamura fırlatır tatlı bedenini

Elbisesi kuyuya süzülür ve

Küçük bir kız şeklini alır sanki

Evet tanıdım o kızı

Birkaç kez tökezledi son yalnızlığa

Ama şimdi ona dokunmamaya dayanamıyorum

Benim tek ve biriciğim

Ormanın derinliklerinde bir cenaze sallanıyor

Kurtçuklar acımasız desenlerini çizer

“Ö-L” yazar cildine

“Ölü” yazar karnına ve “ölüm” yazar omzuna

Dün gece beni öpüyordu, şimdi ölüm çöktü üstüne

Ormanın derinliklerinde bir cenaze sallanıyor

Ölü katilini bekler şimdi

Ağaçlar onayladı, aynı fikirdeler

Paçavraydı diktim onu şimdi dua et benim için.

Oh bebeğim, bu gece ayrı oluklarda uyuyacağız

Ormanın derinliklerinde bir cenaze sallanıyor" 

Gözyaşlarım yanaklarımı bir sel gibi ıslatırken annemin bana öğrettiği hikayeler ve ninnilerin ne kadar tuhaf olduğunu fark ettim. Arkamdan gelen ayak sesleri duymuştum ve bu beni korkutuyordu ama yerimden kıpırdayıp Nora'yı bırakmayacaktım. ses iyice yaklaşıp arkamda durdu. Onu hissedebiliyordum. Arkamda duran kişi konuştuğunda rahatlamıştım. Bu Adrian'dı.

A;"Rachel? bunu kim yaptı." 

R;"Adrian..şükürler olsun.."

Olduğum yerden kalkıp Adrian'a sarıldığımda o da bana sarıldı. Beni öptüğünde geri çekildim.