Sabah alarmın sesiyle uyandığımda işkencenin başladığını anlamıştım. Sıcak ama aynı zamanda bir o kadar da soğuk olan yatağımdan kalkmak zor olacaktı. Perde rüzgarla dans ediyordu.Yeni iş arayışlarım aklıma geldi, Bugün de bir iş bulamazsam aç kalıcam. Yatağımdan kalktığım gibi aşağı inip kahvaltımı hazırlamaya başladım. Tost ve meyve suyu sabah ki vazgeçilmezlerim. Tost ısınırken yukarı çıkıp giyinmeye başladım. Giyindikten sonra makyajımı yapıp aşağı indim.tost yanmıştı. Pek iştahım kalmadığı için kapıyı çekip çıktım. Aiden'ı aradım.
"Efendim ?"
" Ben Rachel, bana iş bulmam konusunda yardım edicektin."
" Tamam kuaförün önünde buluşalım
Telefonu kapattım ve Kuaförün önüne doğru yürümeye başladım. Aiden asi bir kızdı sarı saçları beline kadar uzanıyordu. Gözleri yeşildi. Ben onun aksine siyah ve kısa saçlı ve kahverengi gözlü sıradan bir insan tiplemesiydim. Kuaförün önüne geldiğimde Aiden' ı gördüm.
"Nasılsın ?"
"İyi sen ?"
"İyi hadi gidelim. sana iyi bir haberim var Tımarhanede bir bakıcı arıyorlar ve bende seni önerdim."
"Tımarhanede mi ? Hangisi ?"
"Burada iki tane tımarhane var biri şu kapanan biri de şu yeni açılan kapalı olana gidemiyeceğine göre ?"
"Pekala. Çok teşekkürler"
"Sorun değil. Al Adresi. Görüşürüz"
"Sen gelmiyor musun ?"
"Hayır orası benim için fazla sıkıcı sen konuş ve akşam bana detayları anlat"
"Görüşürüz"
Aidenın çağırdığı taksi gelmişti. Adresi verdim ve yola koyulduk. yol biraz uzun olduğu için uyumuşum. kısa süren bir uykudan taksici adamın bana seslenmesiyle uyandım.
"Hanımefendi Geldik. "
"Teşekkürler."
Adama parasını verdikten sonra Tımarhanenin kapısına doğru yürüdüm. Issız bir yerdeydi. Şehirden ne çok yakın nede çok uzaktı. çalıklar ve ağaçlıklar boldu. Çalıklardan birinin bana baktığını hisettim arkamı döndüğümde kimseyi göremedim. Tımarhane nin bahçesinde de kimseyi göremedim burası nasıl bir yer böyle buaradaki insanların temiz havaya ihtiyacı var. Tımarhanede ki hastalar bana camdan bakıyorlardı sanki daha önce hiç insan görmemiş gibydiler.Hepsinin gözlerinde korku ve dehşet vardı. İçeri girdğimde fazla kişi yoktu. Bir adam bana seslendi.
"Hey burada ne işin var ?"
"Şey ben Bakıcı arıyormuşsunuz da. "
"Tamam seni müdüre götüreyim. "
Adam zenci ve uzun boyluydu mavi gömleği en çok dikkat çeken şeydi. Müdürün kapısının önüne geldik beni içeri soktu ve gitti.
"Merhaba.."
"Rachel,Rachel Priamos"
"Merhaba Rachel. Ben Riley Roberts. Sanırım yeni bakıcımız sensin senden başka bir kişi var ismi Becca Smith ama dikkat et biraz huysuzdur."
"Şey bir kaç işlem gerekmez mi soru sormanız yada özgeçmişimi falan istemeniz ?"
"Onlar Formalite yeni bakıcımızsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tımarhane [Düzenleniyor] [kitap olacak]
Horrorİnsanın çekeceği acıların sınırı vardır, fakat korkunun sınırı yoktur. Hikaye düzenlenme aşamasındadır.