Tımarhane [Düzenleniyor] [kitap olacak]

Hepimiz Şeytanın Çocuklarıyız

"Kızını öldüren Riley Roberts ilk kez konuştu." 

Riley'in bir kızı mı var ? daha doğrusu Riley kızını mı öldürdü ? 

Haberin içeriğini okumaya başladım. 

Kızını öldüren 25 yaşındaki Riley roberts gazetelerimize konuştu. İlk kelimeleri ise "Ben bir şey yapmadım tımarhane yaptı." oldu. 10 yaşındaki kızın adı ise...

Gazete parçası burada kesilmişti hiç bir şey yazmıyordu. Küpürü okumayı bırakıp Clara'yı bulmalıydım. Ama ondan önce ise Constace'dan özür dilemeliydim. Odamdan çıkarak Constance'ın odasına doğru yöneldim. Odasına geldiğimde içeriden sesler duydum ve kapıya yaslanıp dinlemeye başladım. 

C;"Özür dilerim. Benim suçum değildi efendim."

bir kaç tuhaf ses geldikte sonra Constance devam etti. 

C;"O iki küçük fahişe bizim planlarımıza engel olamaz." 

Sesler kesilmişti. İçeri girmelimiydim bilmiyorum. Birden kapı açıldığında kendime çeki düzen vermek için çok geç olduğunu anladım.

C;"Ne yapıyorsun sen ?" 

R;"Ben sadece sizden listemi almaya gelmiştim efendim." 

C;"Burada bekle."

Constance kısa bir süre sonra geri döndü ve elime listeyi verdi. İncelemeye başladım. Egzersiz saati, Yemek saati falan filan. bir sorun var burada Nora'yı oyun saatine çıkar maddesi yoktu.

R;"Nora'yı genelde ben çıkartırdım ama burada öyle bir madde göremedim."

C;"O işi Amy'e verdim." 

R;"Ama neden?"

C;"İşinizin başına bayan Rachel Priamos." 

Kapıyı hızlı bir şekilde suratıma kapattığında bunun bir emir olduğunu anladım. Samara konusunu sonra halledecektim. İlk önce Clara'yı bulmalıydım ve bu hiç zor olmayacaktı. Egzersiz saati yarım saat sonraydı. 

Egzersiz odasına doğru yol aldım. Minderleri yerleştirdim ve telvizyonda güzel bir kanal buldum daha yirmi dakika vardı. O yüzden oturup televizyon izlemeye başladım. Kanalları geçerken televizyon bir an duraksadı ve karıncalandı. Hayır Gerçekten karıncalanıyordu! Karıncalar ve böcekler televizyonun içinden çıkıp bana doğru geliyorlardı. Böcekler üstüme gelirken kendimi duvardan duvara vuruyordum. Böcekler görüş alanımı kapatırken bir şey fark etmiştim televizyonun tam önündeydi. Sanki her yeri başka bir insanın parçasından yapılmış gözleri olmayan bir adam. Eliyle bana 'sus' işareti yaptıktan sonra böcekler görüş alanımı kapattı.

Uyandığımda koltuktaydım. Olduğum yerde. Saat hala aynıydı. Tımarhane benimle oynuyordu bunu hissedebiliyorum. Kalkıp beklemeye başladım. Pencerenin önüne geldim ve bir sigara yaktım. Pencereden baktığımda aşağıda o adamı gördüm. Bana bakıyordu. Aldırış etmedim ve saate baktım egzersiz saatiydi. Yirmi dakikanın bu kadar çabuk geçme ihtimali yoktu. 

Herkesi odalarından çıkardım. Nora hariç. Egzersiz saatinden sonra Nora çıkacaktı. Diğer hastalardan uzak tutuluyordu. Odalara toplandıkdan sonra televizyonu açtım herkes çok sessizdi. Gözlerim Clara'yı arıyordu ve buldu da. Hızlıca yanına gittim. Pencerenin orada oturuyordu. 

R;"Clara?"

C;"Merhaba Rach." 

R;"Ne yapıyorsun ?"

C;"Sıkılıyorum." 

R;"Sana bir şey sormak istiyorum Riley hakkında."

C;"İşte şimdi ilginçleşmeye başladın. Devam et, kahküllü kız."