Tımarhane [Düzenleniyor] [kitap olacak]

Sen buraya aitsin.

R;"Elliot ?" 

Elliot elini sallamayı bırakıp bana baktı. Gözlerinde ki korkuyu görebiliyordum. Ama sorun şu ki; onun hâlâ Elliot olup olmadığını bilmiyordum. Elimde ki maskeyi yere fırlattım.

R;"Elliot..sen misin ?" 

Cevap vermemişti sadece bana bakıyordu. Gözlerinin maviliğini dehşet alıp götürmüştü. Ölmeden önceki halini hatırladıkça gözlerim doluyor ve yaşama isteğimi yitiriyordum. Onun hareketsizliliğinden faydalanıp yavaş adımlarla yanına yaklaştım. Benden kaçmıyor ya da bana doğru gelmiyordu. Yüzünde belirli bir ifade yoktu. Sonunda tam gözünün önünde durduğumda kısa bir an olsa bile hareket etmişti. Ona sarıldığımda kollarının hareketini hissettim. Ufak bir gülümse ile ona daha sıkı sarıldım. Onun kollarıda benim sırtımda birleşince korkmalımıydım bilmiyorum. 

R;"Seni seviyorum."

E;"Hayır sevmiyorsun." 

Elliot beni kollarımdan tutup geri çektiğinde ne yaptığına anlam veremedim.

E;"Seni izledim..her saniye..her dakika. Ne yaptığını gördüm, beni unutuşunu ve her geçen gün beni daha da umursamadığını izledim Rachel." 

R;"Ne yapmamı bekliyordun ?"

E;"O çocukla yattın Rachel. Bunu yapmamanı beklerdim." 

Sessizliğim her geçen dakika daha da artıyor ve çığlık olarak dışarı çıkmaya çalışıyordu. Gözlerim dolduğunda beni soğukkanlı bir biçimde izleyen Elliot'a baktım. Ne diyebilirdim ? belki de haklıydı. 

Elliot maskeyi yerden hızlıca aldığında gülümsedi. Profesyonelce ve tek bir hamleyle maskeyi kafasına geçirdi. Ben ise gittikçe uzaklaşıyordum. Sonunda duvara yaslandım ve kaçacak bir yerimin olmadığını anladım. Elliot bana yaklaşıyor ve kaçmama izin vermiyordu. Tam önümde durdu ve parmaklarını dudaklarımda gezdirdi. 

E;"Umarım maskeyi beğenmişsindir. Aidan'ın derisinden yaptım." 

Gözlerim korku ve vahşet ile açılırken gözlerimden gelen sıvı suratımı ıslattı. 

E;"Shhh. Ağlamana dayanamıyorum. Kurban olmadan önce..." 

Elliot dudaklarını benim dudaklarıma bastırdığında göz yaşlarım dudaklarımızı ıslatıyordu. Son sözleri aklıma geldi. Kurban olmadan önce..kurban olmadan önce mi ? Elliot'un ellerini kafamda hissettim ve gözlerim karardı. 

Kalktığımda her şeyi bulanıktı. Gözümün önünde ise bir karaltı vardı. Gittikçe netleşen görüntü ile nerede olduğumu anlamam bir kaç saniye sürdü. Bodrum katındaydım! Ayağa kalkmaya çalışıyordum ama kollarımdan tutan bir güç beni engelliyordu. Kafamı kollarıma çevirdiğimde bunu deri kemerlerin sağladığını anladım. İstediğim kadar bağırabilirdim tabii. Ama bunun yararı olmazdı.

Gözümün önünde durup bana bakan Constance gülmeye başladı.

C;"Senden kurtulmak için tek çare kurban etmekti. Ve bende yapmaya karar verdim." Constance bir sigara yaktı ve içine çektiği dumanı suratıma üfledi.

Duman kokusu ve yoğunluğu ağız kokusu ile karışmıştı ve oldukça rahatsız ediciydi. Öksürüklerimin arasından konuşmaya çalışıyordum. Ama imkansızdı. Bunun yerine Constance konuşmasına devam etti.  

C;"Pekala. Sana hangi işkenceyi uygulasam karar veremedim doğrusu. İstersen sen seçebilirsin ama hafif bir şey olmasın." 

Constance küçük bir masayı önüme doğru çektiğinde gözlerim korkuyla açıldı. Debelenmeye başladım ama işe yaramayacağını biliyordum.  Masanın üstünde türlü türlü işkence aletleri vardı.