Tımarhane [Düzenleniyor] [kitap olacak]

Tablo

Elliot'ı takip etmeye devam ettim ama düşünmeden duramıyordum. O resimi neden gizliyorlardı ?. neden kimse hakkında bilgi verilmiyordu ? neden elliot resimi kapattı ? O küçük kız kim ? bodrumdaki odada ne var ? bunların bir cevapı olmalı. elliot bana bakıyordu birden düşünmeyi kestim sanki düşüncelerimi okuyabiliyormuş gibi hisettim. 

E;"iyi misin ? istersen şimdi git senin yerine ben bakarım. yarın başlarsın."

R"Hayır. Hayır ben iyiyim."

Elliot hastaları benimle tanıştırırken hepsi korku ve dehşet içindeydi. bakışları sanki beynimi delip geçiyordu. En sonunda Samara ve Nora'nın odasına gelmiştik. daha doğrusu Nora'nın. Elliot bu kapıyı açmak için diğerlerinden daha fazla uğraştı. en sonunda küçük bir sesle kapı açıldı. küçük kız bize arkasını dönmüş bir şekilde duruyordu.

E;"Merhaba ben Elliot ? hatırladın mı" 

Nora; "Git buradan git dedim. Senden nefret ediyorum."

küçük kız bir anda arkasını döndü gözleri ve saçları simsiyahtı. elinde yırtılmış bir ayıcık vardı. odasının duvarında tırnak izleri vardı. tırnak izlerinin yanında kan izleri de vardı. kanlı el izleri. dikkatim ellerine yöneldi. tırnakları aşırı derecede aşınmıştı ve kanıyordu. 

E; "Seni yeni bakıcınla tanıştırmaya geldim bu Rachel."

N; "pencerede gördüğüm tuhaf kız. bana bir hikaye oku. "

E; "Hayır sana onu okumayacak."

N; "Kes sesini git buradan.samara seni istemiyor. o sizin yüzünüzden öldü." 

R; "Samara yı kim öldürdü dedin ?"

N; "Onlar öldürdü." 

E; "Kes sesini."

Küçük kız birden elindeki ayıcığı bıraktı ve duvarı tırmalamaya başladı sanki bunu bilinçsiz yapıyordu. Bir şey yapması için zorluyordu. Kızın sesi birden değişti. şimdi iki kişi konuşuyordu. kız tuhaf bir şarkı söylüyordu. 

"Şimdi şeytan sizin için geliyor."

"Ormanın derinliklerinde bir mezar sallanıyor."

"Saklmabaç oynamak için zaman yok."

"Ruhlar aleminde mutluluğa yer yok."

"Şimdi bir mezar sallanıyor."

"Şeytan, başında seni bekliyor."

"Ruhunu istiyor."

"O doymaz,Şeytan."

"Ruhunu yiyecek birazdan." 

Kız bunları söylerken kendimden geçmiş gibi hisettim. kızın gözleri simsiyah olduğunda elliot beni kolumdan tuttuğu gibi dışarı çıkardı. Kulaklarımı buğultulu bir ses kaplamıştı. bir anda kendime geldim. Elliot bana hem sinrili hem de meraklı gözlerle bakıyordu.

E; "Eve gitmek ister misin ?"

Elliotun bu sözü üzerine sinirlenmiştim. benim buradan gitmemi istiyordu. Ama gitmeyecektim.

R; "Burada kalmak istiyorum. yani bu gece"

E; "Çalışanlar burada kalamaz."

Elliotu dinlemedim ve sinirli bir şekilde Rileyin odasına doğru yürümeye başladım. Odanın önüne geldiğimde Riley sanki biriyle konuşuyor gibi sesler geliyordu. Riley sanki birine yalvarıyordu. içeride bir uğultu vardı. anında kapıyı açtım ve içeride sadece korkmuş olan Riley ile karşılaştım. 

Riley; "Evet Rachel."

Rachel; "Bu gece burada kalmak istiyorum bakıcılar burada kalabiliyorlar mı ?"

Riley bir an duraksadı arkamda duran Elliota baktı Elliot başını hayır anlamında sallıyordu. Riley anlamadı. 

Riley; "Evet tabi kalabilirsin. Elliot ona kalacağı yeri göster."

E; "Ama efendim"

R; "Git ve göster dedim."

Elliot kapıyı hızlı bir şekilde kapattı. Odamın en üst katta olduğunu söyledi. yol çok uzundu ama Elliot tek bir kelime bile etmedi. Sonunda odaya gelmiştik. 

E; "Odan burası ve saat daha erken olduğundan giyinip çalışmaya başlasan iyi olur."

Elliot bunları söyleyip elime üniformamı verip gitmişti. şu an o odaya girmek istemiyordum. aşağı,yani bakıcıların odasına gidip giyinmeye başladım. Birden tablodan küçük bir ses geldi. yanımda Elliot olmadığı için rahatça burayı karıştırabilirim diye düşündüm. Tabloya yavaşça yaklatığımda o şarkıyı duydum. 

"Saklmbaç oynamak için zaman yok."

"Ormanın derinlikerinde bir mezar sallanıyor."

Sanki küçük bir kız söylüyor gibiydi. Tabloyu ellediğimde şarkı beynimin içinde yankılandı. Mitch in sesiyle kendime geldim. 

M; "Ne yapıyorsun sen ?"

R; "Bir şey bakmıştım. her neyse şu oda hakkında bilgi alabilir miyim ?"

M; "Tabi aşağı gel sana gösteriyim."