NO:13 |Bxb|

-3-

Oy vermeyi unutmayınnn.

Keyifli okumalar.

<3
_________

Kapıyı kapattığımda bir anda bağırdığı için korkup yerimde küçüldüm.

"Ulan piç ne demek lan bilerek dökmek. Onlar olmasa dışarıda bok toplarsın. Onlar sayesinde cebimize para giriyor. Bir ay maaş yok sana." İstemsizce ağlamaya başladığımda tekrar bağırdı. Yarım saat bana azar çektikten sonra nihayet sustu. Ağlamaktan başıma ağrılar girmişti. Yediğim azarlar bana 5 ay yeterdi.

"Şefim lütfen özür dilerim. Yemin ederim bilerek yapmadım. Elim sandalyeye çarptı." Kanayan tarafı görmesi için uzattım. "Ba-bakın çok kanıyor." Bakmadan elimi yitti. Kalbim gibi elimde acımıştı.

"İstersen geber. Senin canın umrumda değil. Müşterileri memnun et gerisi önemli değil." Sigaradan dolayı sararmış bıyıklarını iki eliyle düzeltti.

"Şefim yalvarıyorum annem babam yok benim tek yaşıyorum. Maaşımı alamazsam bu ay geçimimi sağlayamam. Lütfen." Verdikleri maaş yetiyordu bana. Fakat bazı günler almak istediğim kitaplar olunca zorlanıyordum. Malum her şey gibi kitap fiyatları da artmıştı.

"Sana kim acır be? Anan baban acımamış bırakmış, ben mi acıyacağım? Çık git gözüm görmesin seni!" Doğru, anam babam acımamış başkası neden acısın?

Daha fazla ısrar etmenin mantığı yoktu. Sessizce odadan çıktım. İş önlüğümü çıkarıp yavaşça mutfaktaki askıya astım. Çıkışa doğru ilerlerken gözüm hocalara takıldı. Hepsi masada ayaklanmış gidecek gibiydiler. Ama Yiğit hoca yerinde yoktu.

Tuna hoca şefin beni azarlayacağını tahmin ettiği için oldukça mutluydu. En azından ben öyle düşünüyordum. Fuat hoca ve bazı hocalar ise üzülmüş gibiydiler.

Dışarı çıktığımda Yiğit hoca arabasına yaslanmış elinde sigara ile bekliyordu. Benim geldiğimi görünce sigarasını söndürdü.

"Ne dedi sana o her uzvunu ayrı ayrı siktiğim?" Ettiği küfüre şaşırırken akan son göz yaşlarımı sildim.

"Annesi babası acımamış ben neden acıyayım dedi. Birde maaşımı kesti." Tekrar aklıma gelirken sesim titredi. Beni kimsesizliğim ile vurması çok canımı yakmıştı. Ben seçmemiştim ki ailesizliği.

Kurumak üzere olan göz yaşlarım yeniden alınca gözlerimi gökyüzüne çıkardım. Ağlamak istemiyordum.

"Ağlamamalısın, senin ağladığını görünce sevinecek kişiler var onları sevindirmek istemeyiz değil mi?" Yumuşak sesiyle konuşunca hemen kafamı salladım. Ama dayanamayıp kendimden geçercesine ağlamaya başladım. Onlar hesabı ödeyip gelmiş olmalılar ki Tuna hocanın sesini duyuyordum. Gözlerim restoranın kapısına kayarken herkes vedalaşıp arabalarına doğru gidiyorlardı. İki-Üç hoca ise bizim tarafa geliyordu.

Bir anda kendimi Yiğit hocanın göğsünde bulduğumda, sanki bunu bekliyormuş gibi ağlamam şiddetlendi. Hıçkırıklarım dinmezken göğsünde sessizce ağlıyordum. Ayak seslerini duyunca daha sıkı sarıldım.

"Çocuk musun sen Çağlar? Erkek adam ağlamaz. Hadi kalk." İngilizce hocası İbrahim hoca konuşunca müzik hocası Sibel hoca kaşlarını çattı. "Erkekler insan değil mi hocam? Bunu bir erkek olarak söylemeniz ne kadar doğru?" Onlar aralarında tartışırken ben ellerimi Yiğit hocanın beline sardım ve iyice gömüldüm göğsüne.

Onlar vedalaşıp gidince ben de Yiğit hocadan ayrıldım. "Teşekkür ederim hocam, her şey için." Ufak bir tebessüm etti.

"Bunu hocan olarak yapmadım dışarıdan birisi olarak yaptım." Gözlerim yakışıklı yüzüne değdi. Sert çehresi, mavi gözleri, kirli sakalları ile oldukça yakışıklı duruyordu. Onunda beni incelediğini fark edince. Gözlerimi kaçırdım.

"Çağlar, maaşını vermemezlik yapamaz, yarın müdürle bizzat ben konuşurum canını sıkma." Ona minnetle baktım.

"Bu yaptığınız şey için size ne kadar teşekkür etsem az hocam." Kafasını yavaşça aşağı yukarı sallayıp gözlerini etrafta gezdirdi.

"Yarın derste görüşürüz o halde" Kafamı sallayarak onayladım.

"Görüşürüz." O arabasına binerken hemen iki bina ilerisi olan evime doğru yürüdüm.

Bugün oldukça eziklenmiştim. Neden böyle oluyordu?

Fakir insanların toplumda yeri yok.

Ailesi olmayanlara, kötü işe bulaşmış

Kapalılara yobaz.

Açıklara aranıyor.

Şişmanlara ayı.

Zayıflara kürdan.

Beyazlara ruh.

Koyu tene sahip olanlara iğrenç, pis...

Gözleriyle bakıyorlar.

Neden birlik beraberlik içinde yaşamayı beceremiyoruz?

Neden insan yurdunda görülmemiz için kriterlere uymak zorundayız. Kriterler ne? Şişman olsam ayı, zayıf olsam kürdan diyecekler. Peki söyler misiniz
Bunlara uyarsam beni sayacaklar mı? O zamanda başka bahaneler bulmazlar mı?

Biz nasıl bir dünya da yaşıyoruz?

__________

Merhabaaa

Bölüm nasıldı?

Sevmediğiniz yer?

Sahne önerisi?

Kendinize iyi bakınnnn.

<3