NO:13 |Bxb|

-30-

Medya: kıyafetleri
_____________

Dün ki konuşmamızın sonucunda şimdi yeni okuluma doğru gidiyorduk.

"Yiğit ben biraz korkuyorum." Direksiyonu sağa çevirdi ve gaza yüklendi. Bana kısa bir bakış atıp tekrar yola çevirdi gözlerini.

"Ya buradakilerde öğrenir-" telaşla sağıma soluma baktım.

"Hayır hayır öğrenmesinler, Yiğit bilmesinler değil mi?"
Dudaklarında küçük bir tebessümle beni dinliyordu.

"Sen böyle tepkiler verirsen öğrenecekler bebeğim. Ondan sonra da ben kahveye giderim sende evin işlerini falan yaparsın. Eve gelince yemek hazır olmazsa kavga ederiz falan." Gözlerimi sonuna kadar açıp ona döndüm.

"N-Ne yani yemek hazır olmazsa beni döver misin?" Ciddiyetle kafasını salladı.

"Döverim tabii." Nasıl? Ben yanlış birini mi seçmiştim yoksa? Gözlerim dolunca hala şok ile ona bakıyordum. Benden ses çıkmayınca bana döndü. Gözlerimin dolduğunu ve ona hayal kırıklığı ile baktığımı görünce bir küfür savurdu.

"Siktir, bebeğim? Sen ağlıyor musun?" Kafamı camdan tarafa çevirip omuz silktim. Arabanın hızını düşürüp sağ şeride geçti.

"Çağlar bana bak yavrum." Tekrar omuz silkince omuzlarımdan tutup kendine çevirdi.

"Şakaydı, ben seni öperken bile canın acıyacak diye korkarken hiç sana vurur muyum? Sana vurmak için kalkan ellerimi siksinler." Bir an korkmuştum işte. O kadar ciddiydi ki yalan mı söylüyor yoksa gerçek mi anlayamamıştım.

Ellerimi havaya kaldırıp ona uzattım. Beni kucağına almasını istiyordum. Ellerime bakıp güldü. Koltuk altlarımdan tutup kucağına çekince sırtımı direksiyona yasladım. Ellerimi sakallarında gezdirdim. "Sadece fazla ciddiydin." Büzüşen dudaklarımı, yanağıma iki eliyle bastırıp daha da büzüştürdü. Yaklaştı ve saniyelik olarak öpüp öpüp geri çekiliyordu.

Geri çekilmesi sinirimi bozarken avuç içimi yüzüne bastırıp kendimden uzaklaştırdım. Ellerimi kafasına sarıp sabit kalmasını sağladıktan sonra dudaklarına yaklaşıp uzun bir öpücük bıraktım. Son kez dudaklarının üzerinde dilimi gezdirip geri çekildim.

Yanağımı omzuna yasladım. Camdan dışarıyı izlerken enseme öpücükler bırakıyordu. Saçlarımı okşayıp arabayı çalıştırdı. Gidene kadar ara ara ense bitimindeki saçlarla oynuyordum o da kalçamı okşayarak karşılık veriyordu.

Okula yaklaştığımız için kucağından inip kendi koltuğuma geçtim.

"Şimdi bizi dayı yeğen olarak mı biliyorlar?" Kafasını aşağı yukarı salladı.

"Normal bir öğretmenin her defasında öğrencisini arabasına bindirmesi, evine bırakması sorun olur." Haklıydı.

Arabayı okulun dışına park etti ve araçtan indik. Okul binasına girip, müdürün odasının olduğu kata çıktık. Kapıyı tıklatıp içeri girdik.

"Merhaba hocam." Diyerek selam vermişti Yiğit. Şuan onun elini tutmak istiyordum, burası çok yabancıydı.

"Merhaba Yiğit bey, hoş geldin Çağlar." Kafamı aşağı yukarı salladığımda Yiğit boğazını temizleyince cevap vermek zorunda olduğumu anladım. Bu adam saygıya çok önem veriyordu.

"Hoşbuldum hocam." Kahverengi ahşap görünümlü masanın önündeki sandalyelere Yiğit ile karşılıklı olarak oturduk. Müdür bize biraz arkasını dönüp oradan belgelere bakarken Yiğit'e bakıp öpücük gönderdim. Dudaklarında küçük bir tebessüm olunca önüne döndü.

"Çağlar değil mi?" Dosyalari karıştırarak içlerinden bir tanesini seçti.

"Evet." O kadar isteksiz konuşuyordum ki adam kafasını kaldırdı ve bana bakarak güldü. Sonra bir kağıt Önüme koydu ve imza için kalem verdi.

"Normalde veliler imzalıyor ama 18 olduğun için kendin imzalayabilirsin. Artık sorumluluk sende." Gösterdiği yere imza attım.

"12/B, istersen şimdi çık sınıfına tanış, kaynaş pazartesi başla." Okulsuz son günlerimi Yiğit ile geçirmek istiyordum.

"Pazartesi başlamak istiyorum." Kafasını sallayıp sevgilime döndü. Yiğit bana dönüp dışarıyı gösterince oflayarak ayağa kalktım. Elimi ceketinin cebine attım. Arabanın anahtarını alıp, uyuşuk uyuşuk odadan çıktım.

Okulu kısaca gezdim ve arabanın önüne geldiğimde Yiğit arabanın önünde sigara içiyordu. Beni görünce sigarayı atıp yanıma geldi.

"Okulu mu gezdin? Beğendin mi bari?" Kafamı sallayıp arabaya bindiğimde şaşkınca bana bakıyordu. Kapının etrafında dolanıp kendi koltuğuna bindi ve bana baktı.

"Bebeğim neden huysuzsun?" Ona dönüp göz yaşlarımı tuttum.

"Ben seninle yalnız kalmaya çok alıştım. Bir anda bu kadar kalabalığa girmek istemiyorum. Gün boyu seni çok az göreceğim, öpemeyeceğim. Tanımadığım bir sürü kişi ile tanışacağım. Ben sadece sen ol istiyorum hayatımda." Alnımdan öpüp Kafamı göğsüne yasladı.

"Senin arkadaşlara ihtiyacın var. Benimle her konuda konuşabilirsin ama arkadaş farklı. Beni anlıyor musun? Bazen bana darılırsın, sinirlenirsin o anlarda dertleşmek için birine ihtiyaç duyabilirsin? Her zaman ben olmaz. Farklı insanlar tanımalısın." Kafamı sallayıp dudaklarına öpücük bıraktım. Alnımdan öpüp geri çekilince arabayı çalıştırdı.

_______________

Öncekilere göre uzun bölüm

Beğenmediğiniz yerler

Beğendiğiniz yerler

Sahne önerisi

Oy vermeyi unutmayınnn

Hoşcakalınnn