Dilem

12.

(Medya, DKTT - Neyin Nesi)

İyi okumalar ❤️

Mahallenin dar sokaklarında yürürken mutlu hissediyordu Ezgi. Ayaklarının onu götürdüğü yer çok sevdiği arkadaşlarının yanı olduğu için sanki adım atmıyor da öylece süzülüyor gibiydi. Sonunda Gül ve Sanem memleketlerinden dönmüş, oradaki yazlık işleri halletmişlerdi. Aslında daha uzun kalmışlıkları da olmuştu zamanında ama bu sene dershaneye gidecek ve sınava yeniden hazırlanacakları için erken dönmüşlerdi. Hep beraber tekrar sınava gireceklerdi. Tek fark Ezgi dershaneye gitmeyecekti. Açıkçası bir işe yaradığını düşünmüyordu ve bu şehirdeki üniversiteyi dershaneye gitmeden çok rahat kazanabilirdi.

Yankı'yı biraz önce İpek'e bırakmıştı. Aslında niyeti onu da beraberinde götürmek ve kızlar ile tanıştırmaktı ama İpek bırakması için ısrar etmişti. Telefonunu çıkarıp Koray'a mesaj atmak için uygulamaya girdi.

Koray: Koray ben Yankı'yı İpek ablaya bıraktım. Bir iki saat Gül ve Sanem' in yanında olacağım.

Mesajı atıp çıkacağı sırada üstten kullandığı bir uygulamanın indirim bildirimini görmüş ve heyecanla tıklamıştı. Ne zamandır bu indirimi bekliyordu ve başlar başlamaz yakalamıştı. Hemen favorilerine olan ve indirime giren parçaları sepete ekleyip ödemesini yaptı. Sırf bu günlerde para biriktirdiği için kendi ile gurur duyuyordu. Daha sonra indirimin haberini kızlara verdi ve Yankı ve Korkut için bir şeyler bakmaya başladı. Yankı için güzel ve baskılı iki tişört, bir tane şortu sepete ekledi. Hemen ardından Koray için gömlekleri filtreledi ve gömleğin çok yakıştığını gördüğü eşine siyah bir gömlek beğendi. Biraz bakındığında güzel olan diğer şeylerin bedeninin tükendiğini fark etti ve sepete eklediği şeylerin bitmesinden korkarak sepeti onayladı. Tam da düşündüğü gibi o alır almaz siyah gömleğin altında "tükendi" yazısı çıkmıştı. Mutlulukla uygulamadan çıktığında alışveriş yapmayı ne kadar sevdiğini bir kez daha fark etmişti. Özellikle indirim yakalayıp aldığı zaman daha da seviyordu.

Şimdi bir diğer heyecan verici kısım aldıklarını bekleme kısmıydı. İndirim zamanları deli gibi alışveriş yaptığı için bazen Hanife nenesi gelen kargoculardan bıkar ve binbir tane laf söylerdi. En son çok beğendiği bilgisayarı indirimde yarı fiyatına aldığında söylenmeyi bırakmıştı. Ezgi indirim kovalamakta ustaydı.

Nihayet Sanem'lerin evine geldiğinde müstakil evin bahçesine girmiş ve hemen kapıyı çalmıştı. Bekletmeden açılan kapının ardından gördüğü sarışın arkadaşına sıkıca sarıldığında Sanem de aynı şekilde karşılık vermişti.

"Bir an hiç gelmeyeceksiniz sandım."

Sanem'den ayrılp arkasından pıtı pıtı gelen esmer kıza sarıldı.

"Gül'üm."

"Ezgi delirdim köyde yokluğunuzdan."

Arkadaşının sitemine gülerek ondan ayrıldı, her sene yaşadıkları bu şeye bir türlü alışamamışlardı.

"Neyse yeter bu kadar sarılma geçin bakalım odama."

Sanem hasret giderme faslına son noktayı koyduğunda üç arkadaş Sanem'in odasına geçmiş ve birer köşeye dağılmıştı. Sanem'in yatağında oturan Gül ve Ezgi'ye karşın Sanem karşılarına sandalyesini çekmişti.

" Bir şeyler aldınız mı? "

Ezgi merakla sorduğunda Sanem hemen telefonunu çıkartmıştı.

"Şu aylardır beklediğim elbise var ya siyah, simli olan, onu aldım. Kızım varya sen mükemmel bir arkadaşsın, bedavaya aldım resmen."