Dilem

14.

(Medya, Emre Altuğ - Kapış Kapış)

Yorumlarınızı bekliyorum Bebişler 💞

İyi okumalar ❤️

Saatin kaç olduğuna bakmak için telefonunun ekranına dokunan kız daha erken olduğunu görmüş ve az önce dilimlediği nektarin tabağını da alıp mutfaktan çıkmıştı. Salondaki sehpada çizim yapan küçük çocuğu gördüğünde aklına daha birkaç saat önce yaşadıkları an geldiğinde gülümsemiş ve ona doğru ilerlemişti.

Koray işe gittikten hemen sonra Ezgi'nin çayını, Yankı'nın da sütünü içtiği anda küçük çocuk yerinde zar zor duruyordu. Önündeki kutu süte dikkatini vermediği belliydi çünkü pipet dudaklarını zar zor buluyor ve o ufacık bir yudum alıp kaçamak bakışlarla Egzi' ye bakıyordu.

"Tatlım bir şey mi oldu?"

Ezgi en sonunda çocuğun bu haline dayanamamış ve ağzındaki baklayı çıkarması için sormuştu. Yankı ise bunı bekler gibi hevesle oturduğu sandalyeden inmiş ve genç kızın yanına gitmişti. Ezgi dikkatle ona baktığında Yankı suçlu bir çocuk gibi ayak parmaklarını birbirine sürtüyor ve ağzını açıp açıp geri kapatıyordu.

"Biy şey söyliycem."

"Dinliyorum."

"Ama kızmıycaksın."

Bu sefer ellerini birine geçirip parmakları ile oynadığında Ezgi normalde nedenini sorgular ve kızmayacağına dair söz verip Yankı yı buna alıştırmazdı ama bir seferlik göz yummuştu.

"Tamam kızmayacağım. Söyle bakalım."

"Anne."

Ezgi duyduğu hitap ile duraksadığında ona beklenti ile bakan çocuğu görmüş ve en sonunda Yankı'nın neyden bahsettiğini anlamıştı. Susup cevap vermediği süre boyunca suratı asılan küçük çocuk ile onu uzun süre beklettiğini anlamış ve gülümsemeye çalışmıştı.

"Efendim?"

Yankı dolmaya yakın gözleri ile Ezgi'nin sesini duyduğunda indirdiği başını kaldırmış ve tekrar hevesle bakmaya başlamıştı.

"Anne?"

Tekrar seslendiğinde bu sefer gözleri dolan neredeyse Ezgi olacaktı. Çocuğun bu kadar istekli bir şekilde ona anne demesi nedense kalbine dokunmuştu.

"Hımm?" dedi bu sefer.

"Diyebiliy miyim? Anne? "

Bu sefer dayanamayıp uzanmış ve yanında duran küçük çocuğu kucağına almıştı. İki yanağını da öpüp onu kocaman kucakladı.

"Elbette diyebilirsin bebeğim. Sen bana anne demek istiyorsan ben çok mutlu olurum."

"Geyçekten mi?"

"Gerçekten."

"Oleyy."

"Ama senin başka bir annen daha var, bunu biliyorsun değil mi?"

"Hı hı. Ölen annem."

Çocuğun söylediği şeye üzgünce kafa salladı.

"Evet, o annen öldü ama onu unutma tamam mı? Seni dünyaya o getirdi."

"Tamam."

Yankı'nın bu olgun tavırları Egzi' nin çok hoşuna gidiyordu, büyük ihtimalle söylediklerini tam olarak anlamamıştı bile. Yaşının aksine şımarık bir çocuk değildi. Fark etmişti ki İpek'in oğlu Yağız da sakin ve şımarık olmayan bir çocuktu. İpek ve Koray çocuklarını çok güzel yetiştirmişti.