His Highness' Secret Accountant [NOVEL ÇEVİRİ]

15.bölüm

   

Kısa bir süre sonra, gergin görünen orta yaşlı bir adam konağı ziyaret etti.

"Prensin soluk teni ve kızıl saçları var, bu yüzden bence koyu yeşil veya kırmızı sana çok yakışır."

Modaya uygun görünen bir bıyığı olan orta yaşlı tasarımcı, Louis'in sağlam vücuduna yakından bakarak söyledi.

Orta yaşlı adam, Stellen Krallığı'ndaki en ünlü saray tasarımcılarından biriydi.

Tabii ki, Louis'in bundan haberi yok.

"Prensin harika bir vücudu var."

Louis'in uzun boyu ve geniş omuzları ona ne giyerse giysin, hayır, hasır giyse bile iyi görünen mükemmel bir vücut çizgisi veriyordu.

Görkemli elbise askısında tasarımcının her hareketi heyecanı gözler önüne serdi.

"Öyle mi... Böyle şeylerle ilgilenmiyorum."

"Öyleyse neden birdenbire?"

"Sanırım bundan sonra ilgileneceğim. Biri yüzünden."

"Kim olduklarını bilmiyorum ama çok mutlu olmalılar. Prensi değiştirecek kadar değerli olmalılar."

Louis, adamın kalbinin içini görmüş gibi görünen sözlerine sessizce gülümsedi.

***

Sarayın içi yarınki ziyafet için hazırlanmakla meşguldü.

Masalar ve sandalyeler, masa örtüleri ve küçük biber kapları, ziyafet salonundaki her şey en az bir kez hizmetçilerin elinden geçti.

Nereden bakarsanız bakın parıldayan Kraliyet Sarayı, emeklerini gözler önüne seriyordu.

"Ah!"

Ayla yürürken ağzından küçük bir inilti çıktı.

Ayaklarının arkasında, durmadan bir yerden bir yere yürümekten sıyrılmış olmalı, acı verici bir his vardı.

Ayla kaşlarını çatarak durdu.

Onu takip eden Lily endişeli bir ifadeyle konuştu.

"Kendini iyi hissetmiyor musun?"

"Sanırım ayağımın arkası kazınmış. Ahh, sokuyor."

"Dikkat ol! Hemen gidip biraz merhem ve gazlı bez alacağım. Aman Tanrım… Çok kazınmış. Böyle zamanlarda gerçekten ağırbaşlı gibisin!”

dedi Lily, kaşlarını çatarak ve sonra bir ok gibi koştu. Onu durdursa bile gelmeyeceğini biliyordu, bu yüzden uzaklaşmakta olan Lily'nin gitmesine izin verdi.

"Hava iyi."

Bir bankta oturan Ayla ayakkabılarını çıkardı ve gerindi.

Gökyüzü bugün olağanüstü açıktı, tek bir kutu bile yoktu.

Bir süre ara verdikten sonra kendini biraz daha iyi hissetti.

Ayla, rüya gibi molasında bile arkasından gelen istenmeyen sese kaşlarını çattı.

"Açıyor musun?"

“Ah… değilim. Ben sadece ara veriyordum."

“Selâmı atlamayı mı düşünüyorsun?”

"Batı sarayında hizmetçi olan Ayla Serdian, Majesteleri'ni selamlıyor."

'Neden hep böyle buluşuyoruz?'

Görünen o ki, birdenbire ortaya çıkan Prens adındaki bu kişinin yapacak pek bir şeyi yoktu.

Sanki söyleyecek bir şeyi varmış gibi, Theon'un Ayla'yla dolu gri gözleri tereddüt etti.

"Kraliyet Sarayı'nda hayat iyi mi?"

"?"

"İyi olup olmadığını sordum."

"Evet... Bir şekilde."

Theon, garip bir şekilde gülümseyen Ayla'ya baktı.

'Sadece gidebilir misin? Lily yakında döneceğini söyledi, öyleyse neden gelmiyor.'

Neden bana, sadece düşük rütbeli bir hizmetçiye bu kadar ilgi gösteriyor?

Sebebini tam olarak bilmiyordu ama kesin olan bir şey, Kraliyet ailesinden bu adamların gizemli bir tür olduğuydu.

Kolayca oyun oynayan Büyük Dük Arrot ya da her yerde olağandışı şeyler hakkında konuşan Prens olsun, onları anlayamıyordu.

Lily'nin kaybolduğu yere bakan Ayla endişeyle alt dudağını ısırdı.

Ne kadar zaman geçmişti ki sessiz kalan Theon yavaşça ağzını açtı.

“Owen… Lütfen ona iyi bakın.”

“…”

Bu beklenmedikti.

Güçlü ilk izleniminden dolayı onun soğuk kalpli ve korkutucu olduğunu düşündü.

Ancak, Theon'un sözlerinde Owen'a karşı olan samimiyeti hissedince daha da şaşırdı.

“Uzun süredir sarayda yaşamadığı için her şey ona yabancı gelecektir. Sen de asil bir doğuştansın, yani biliyorsun. Mahkeme görgü kuralları ne kadar baş ağrıtıcı.”

'Ne. Biliyordun?'

Görünüşe göre Theon, onun Kont Serdian'ın kızı olduğunu biliyordu.

Hayır, en azından onun asil bir hanım olduğunu biliyor gibiydi.

Neden asil doğumunu unutmasını söyleyenler şimdi gelip asaletten bahsediyorlar?

Hemen sorgulamak istedi ama Theon'un zararsız bakışını gören Ayla'nın sessizce başını sallamaktan başka seçeneği yoktu.

***