ÇETE 2: Yeşil Gözlü Sadist (Tamamlandı)

9.BÖLÜM

Annem ile oradan çıktığımızda tekrar kaldığımız otele geri döndük. Annem sabahları sessiz olduğunu gece bar ve dövüş alanı açık olduğu için oraya gideceğimizi söyledi.  O ikinci odadaki kafes dövüş içinmiş. Eskiden böyle bir şey yokmuş hatta bayağı bir gizliymiş ama sonradan sonraya üye sayısı arttıkça farklı aktiviteler başlamış. Kumar ve dövüş gibi.  Önceden orası ücretsizken şimdi para kazanılan bir alan olmuş. Sadece üyelerin girebildiği gizli bir yer. Bazı insanlar bunu fark ediyormuş ama kimse babamı gidip polise şikayet edecek kadar cesur değilmiş.

Annemi yeterince dinlediğimde odama geçtim. İkimiz için de ayrı otel odası almıştı. Yemek ve kahvaltı haricî ayrı odalarda kalıyoruz.

Yatağıma geçtim sadece biraz uyuyacağım ve gece orada dinç olacağım. Sonuçta Nazlı ve Savaşın kızıyım. Bu benim için koca bir ayrıcalık.
.
.
.

Gece olduğunda kapının tıklanma sesi ile uyandım. Gitme vakti gelmişti. Sabah giydiğim şeyleri takrar giyip odadan çıktım. Annem beni süzüp önden ilerledi.  Biraz acıktım ama orada yiyecek bir şey illaki bulabilirim.

Uykulu gözlerle motora bindim. Annem üzerindeki eteği çıkarmış ve o da benim gibi bir şort giymişti. File çorabı yoktu sadece ten bir çorap giymişti.  Motoru sürmeye başladım. Yüzüme vuran rüzgar ile anında uykum açıldı.  Keşke üzerime bir mont alsaydım. Belki tüm vücudum bir şekilde titremekten kurtulurdu.

Oraya geldiğimizde kapıyı açık bulduk. Normalde kapının kapalı olması gerekirdi buraya bu şekilde herkes girebilir.

Aşağıya indiğimizde kapının neden açık olduğunu gördüm. İçeride korumalar vardı. Sadece bilindik kişileri sokuyorlardı. Kaskı çıkarıp annemin arkasından yürümeye başladım. Adamlar annemi görür görmez gülümsediler.  Birisi annem ile yumruk tokuşturup "Efsane geri dönmüş" dedi. Diğeri ise anneme sarıldı. Ardından "Ne efsanesi oğlum bu kadını efsane olarak anlatmak çok küçük olur" dedi.

Annem beni yanına çağırdı. Hızlıca yanına gittim. Adamlar bu kim gibi sorarcasına anneme baktı.

Nazlı: Bu benim kızım Almira.

Birisi yanıma gelip elimi sıktı. Kendimi gerçekten önemli bir insan gibi hissettim.

Adam: Benim ismim Baran ama bunun bir önemi yok içeride o kadar çok insan ile tanışacaksın ki isimlerin harflerini bile karıştırabilirsin. Ve merak etme zamanla alışırsın.

Teşekkür manasında kafamı salladım. Diğer adam ile de el sıkışıp içeriye girdim. Artık fazlasıyla merak ediyorum.

Son ses müzik, alkol, sigara ve türlü türlü parfüm kokuları burnuma geldi. Bu koku normal bir insanın midesini bulandıracak derecedeydi ama benim midemi bulandırmaktan ziyade hoşuma gitti.

Annem şarkı ayarlayan DJ'in yanına gitti. Adam müziği susturup beni yanına çağırdı. Görünüşe göre annem tek tek tanıştırmak yerine topluca tanıştırıp bu işi aradan çıkarmak istiyordu.

Onun yanına çıktım ışıklar birden bire bana döndü. Utanmadım hiç sıkılmadım. Ruhum buraya aitmiş gibi hissediyordum.

Almira: Sevgili abilerim ablalarım, eğlencenizi böldüğüm için özür dilerim. Ben buraya yeni geldim ve sizle tanışmak istiyorum. Benim adım Almira Nazlı ile Savaşın kızıyım.

Bunu söyler söylemez kalabalık önce bir sustu ardından hep bir ağızdan "Bizim kızımız" diye bağırdılar.  Annemin ve babamın isminin etkisini burada da görmüş oldum. Aşağıya indiğimde çoğu insan benimle tanışmak için geldi.

Her biri 30-40 yaşlarında insanlardı ama 20'lik gençlere taş çıkaracak kadar güzel ve yakışıklıydılar. Bu kadar genç kalabilmeyi nasıl başardılar bilmiyorum ama gerçekten sihir gibiydi. 

Burası beni fazlasıyla mutlu etti. Bu gece dövüş olmadığı için herkes eğleniyordu. Anneme baktidimda bar bölümünde içki içiyordu.  Bende annemin yanına oturdum.

Annem barmene bağırdı "Kızıma da bir tekila" dedi. Barmen gülümseyerek bardağımı doldurdu.  Barmenin yüzünde maske vardı. Gözleri yemyeşildi.  Bana göz kırptığı anda anladım. O buraya gelmişti. Yeşil Gözlü Sadist...