ÇETE 2: Yeşil Gözlü Sadist (Tamamlandı)

24.BÖLÜM

Sabah ağır bir baş ağrısı ile uyandım. Fazla bir şey içtiğimi hatırlamıyorum ama gerçekten başım çok ağrıyor. Yorganı üstümden attığımda yanımdaki homurtu sesi ile kendime tamamen geldim. Ateş burada benim evimde benim yatağımdaydı. Kapıya doğru koşarak gittim. Kapıyı içerden kilitleyip Ateş'i uyandırmaya gittim. Babam yada annem Ateşi burada görürse beni canlı canlı gömerler, ateşe ne yaparlar Allah bilir.

Almira: Ateş uyan çabuk.

Ateş: Ne oldu?

Almira: Şu anda benim odamdasın ve ailem bunu görürse çok kötü şeyler olur.

Ateş: Biz buraya nasıl geldik?

Almira: Hatırlamıyorum hadi boşver bunları hemen kalk ve kimseye görünmeden git. Kahvaltıya çağırırım ben seni.

Ateş: O zaman ben gidip bir duş alayım kendime geleyim. Kahvaltıyı boşver seni almaya gelirim.

Almira: Nereye gideceğiz? 

Ateş: Sürpriz!

Birden kapının kolu hareket etti. Yandım ben şimdi bittim. Annem öldürecek beni.

Ares: Ablaaa kalk annem kahvaltıya çağırıyor.

Ateş: Pencereden kaçıyorum. Hadi sende hemen in aşağıya.

Almira: Tamam ablacım hemen geliyorum.

Ateş hızlıca üzerine montunu giyip pencereye yöneldi. Kafasını dışarıya çıkarıp sağı solu kontrol ettikten sonra bana öpücük attı ve birden atladı. Arkasından baktığımda koşarak kaçıyordu.

İçimden kahkaha atmak gelse de sessizce gülüp kahvaltıya indim. Salona girer girmez "Günaydın sevgili ailem!" Diye bağırdım. Ares gülümseyerek "Günaydın ablam benim" dedi. Annem ve babam da aynı sevecenlikleri ile "Günaydın prenses" dediler.

Hemen masaya oturup kahvaltıya başladım. Annem çayımı doldurup önüme koydu. Ares meyve suyu içiyordu. Babamın çayı ise gece gibi simsiyahtı.

Hızlıca kahvaltımı edip kalktım. Annem "Nereye?" Diye sordu. Hemen "Ateş ile biraz dolaşacağız. Hazırlanmaya gidiyorum" dedim. Babam yine tuhaf tuhaf baktı ama bir şey demedi.

Hızlıca odama gidip bir kombin yaptım. Etek giymeyi düşünüyordum ama telefonuma gelen mesaj ile vazgeçtim. Ateş "Tayt yada eşofman tarzi bir şey giyin" diye mesaj atmış.

Hemen hazırladığım kombini dolaba geri sokarak siyah bir tayt ve büstiyer aldım.  Dolabım fazlasıyla dağınıktı. Burayı bir ara düzeltmem gerekecek.

Üzerimi giydikten sonra aşağıya indim. Annem ve babam da kapıya çıkmışlardı. Yine işe gidiyorlardı. Aresi hep evde tek bırakıyorduk. Gerçekten çok yanlız bir çocuk yetişiyor. Umarım büyüdüğünde bu onun için bir sorun olmaz.

Kardeşimin yanına gittim ve "Ares sende arkadaşlarının yanına gitsene ne yapıyorsun tüm gün evde?" Dedim. Bana off abla yaa dercesine baktıktan sonra "Benim tüm arkadaşlarım bu oyunlarda. Onların yanına gidemem. Bu konuda rahat bırak beni" dedi. Sanırım ergenliğe girmeye başladı. Bu çocuk küçükken daha tatlı söz dinleyen bir şeydi. Kafamı salladım ve Ateşi aradım. "5 dakikaya oradayım" dedi ve telefonu kapattı.

Kapıda Ateşi beklemeye başladım. Arkamdan kapı kapandığında apartmandan birisi çıktı. Arkamı dönmedim eğer tanıdık değilse ayıp olur. Sonuçta apartmanda sadece ailem ve ailemin arkadaşları kalmıyor. 6 katlı bir yer. Kaç tane aile var kim bilir.

Yanıma gelip durduğunda bu sefer baktım. Uzay yanımda duruyordu.

Almira: Ne oldu?

Uzay: Bana böyle çocukça davranmaya devam mı edeceksin gerçekten.