ZawGyi
ကုန္တိုက္ထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ဝမ္ရိေပၚႏွင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာစတင္ကာ သေဘာထားကြဲလြဲၾကေတာ့ေလသည္။
"မုန္႔စားမယ္ဆို"
ေရာက္ကတည္းက ေတြ႔သမ်ွမုန္႔ဆိုင္ေတြထဲဝင္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္လိုက္ဆြဲေနရတယ္။
"ၿပီးရင္စားေလ အခုမွေရာက္တာကို လိုအပ္တာေတြအရင္သြားဝယ္ရေအာင္"
"ဟင့္အင္း မရဘူး အရင္စားမယ္ မင္းေလာေနတာေၾကာင့္ ငါမနက္စာေသခ်ာမစားလာရဘူး။ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ လမ္းမေလ်ွာက္ႏိုင္ဘူး"
စားေသာက္ဆိုင္ေ႐ွ႕တြင္ ေပကပ္ကာရပ္ေနသည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကတကယ့္ကို လိုခ်င္တာမရလို႔ပူဆာေနတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ...တစ္ခ်ိဳ႕အခ်ိန္ေတြမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔က တအားကေလးဆန္တာကို သူတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ပုိပိုသိလာရသလိုပဲ...
ဘာရယ္မဟုတ္ ျပန္ေတြးမိတာက အရင္ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေရာ ဒီလိုပဲကေလးဆန္သလား? တကယ္တမ္းေျပာရရင္ သူမသိဘူး။ သူသိတာကလူေတြကုိအျမဲတမ္း အျပံဳးေလးနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္တဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔လံုးဝမတူခဲ့သလို မွန္းဆရတကယ္ခက္တယ္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကသူ႔ရဲ႕အေတြးေတြကို လူေတြမျမင္ႏိုင္ေအာင္ လံုလံုျခံဳျခံဳသိုဝွက္ထားႏိုင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက သူ႔ကုိဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွစကားအေကာင္းမေျပာခဲ့ဘူး။
"အဲဒါဆိုလည္း တစ္ေယာက္တည္းသြားစား ကဒ္ကကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာေနာ္ က်န္႔ေကာစားတာကို႐ွင္းေပးမယ္မထင္နဲ႔"
"မင္းမေကြၽးလည္းငါ့မွာပိုက္ဆံပါတယ္ လူယုတ္မာရဲ႕"
"အ!!! က်န္႔ေကာ ခင္ဗ်ား...."
တစ္ျခမ္းေစာင္းအျပံဳးႀကီးနဲ႔ သူ႔ကုိအႏိုင္ပိုင္းၿပီးေျပာေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့ေကာင္စုတ္ေလးကို အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ ေျခေထာက္ကိုတက္နင္းလိုက္ၿပီးတာနဲ႔ မ်က္စိအေ႐ွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့ Fast Food ဆိုင္ထဲကိုဝင္သြားလိုက္တယ္။ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့ဝမ္ရိေပၚကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္ေပမယ့္ တကယ္နာသြားေလာက္တယ္ဆိုတာေ႐ွာင္းက်န္႔သိတာေပါ့။ သူတကယ္အားနဲ႔တက္နင္းခဲ့တာကိုး...
DU LIEST GERADE
Chance Given From Heaven
Fanfictionလက်ထဲက ဘေ့စ်ဘောရိုက်တံကိုကျစ်ကျစ်ကိုင်လို့ ပစ်မှတ်ကိုသေချာအာရုံစိုက်တယ်..... ဒီတစ်ခေါက် ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ ပစ်မှတ်က ဘောလုံးမဟုတ်တဲ့ နှလုံးသားတစ်ခုဖြစ်တယ်..... Home Run အထိရိုက်နိုင်ဖို့ရည်ရွယ်တယ်။ လုပ်နိုင်ခဲ့ရင် ဝမ်ရိပေါ်က ထိုနှလုံးသားပေါ်မှာလက်မှတ်ထိုးပ...
