ZawGyi
"ရိေပၚ"
"အင္း"
"ေကာေပးထားတဲ့အက်ႌေလးေလ.."
"ဘာအက်ႌ..?"
ကုန္တိုက္ကအျပန္ကားေပၚတြင္ အစပ္အဆက္မ႐ွိေျပာလာသည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ျပန္ေမးလိုက္ရသည္။
"ဟို...ရိေပၚကို ေကာအစားျပန္ေပးထားတဲ့အက်ႌေလ"
ထိုအခါမွ သတိရသြားသည့္ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ ေတြးလိုက္မိသည္က
အခု ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဟုိ ဟိုက္ျမန္းေပါင္ေပါင္း အက်ႌကိုေျပာေနတာထင္တယ္?
"ဟိုက္ျမန္းေပါင္ေပါင္း"
"အင္းဟုတ္တယ္ အဲဒီအက်ႌ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ျပန္လိုခ်င္လို႔လား?"
သူ႔အေမးကို ေခါင္းျပဳတ္ထြက္မတတ္ခါျပေနသည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကဘာကိုဆိုလိုခ်င္ေနမွန္း သူတကယ္မသိျဖစ္ေနရသည္။
"အဲဒါဆို..."
"အဲဒီအက်ႌကို ရိေပၚဘာလို႔မဝတ္တာလဲဟင္ မႀကိဳက္လို႔လား?"
What the Hell!! အဲဒီလိုအက်ႌကိုႀကိဳက္တဲ့သူေရာ႐ွိေသးရဲ႕လား? ဘယ္လူႀကီးက အဲဒီလိုအက်ႌမ်ိဳးကိုၾကဳိက္မွာတဲ့လဲ?
သို႔ေပတိ ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေမးေနသည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔၏မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ ႏႈတ္မွျပန္ေျဖလိုက္မိတာကေတာ့ သူ႔အေတြးေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားသာ....
"မဟုတ္ပါဘူး"
ထိုအခါမွ မ်က္ႏွာေလးရႊင္လန္းလာသည့္ သူအေ႐ွ႕မွလူသားက သူ၏ယုန္သြားမ်ားကိုေဖာ္ျပလာကာ ဆက္ေျပာလာသည့္စကားအဆံုး ဝမ္ရိေပၚမွာဘာျပန္ေျပာရမည္မွန္းမသိေတာ့...
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ အမွန္ေတာ့ အဲဒါေကာအႀကိဳက္ဆံုးအက်ႌေလးေလ"
"----------"
"အဲဒီေန႔ကရိေပၚစိတ္ဆိုးသြားေတာ့ ေကာက အျပင္လည္းမသြားျဖစ္ေသးတာနဲ႔ အဲဒီအက်ႌေလးကိုပဲေပးလိုက္တာ"
"ကြၽန္ေတာ္စိတ္မဆိုးပါဘူး အဲဒါေၾကာင့္ျပန္လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္..."
YOU ARE READING
Chance Given From Heaven
Fanfictionလက်ထဲက ဘေ့စ်ဘောရိုက်တံကိုကျစ်ကျစ်ကိုင်လို့ ပစ်မှတ်ကိုသေချာအာရုံစိုက်တယ်..... ဒီတစ်ခေါက် ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ ပစ်မှတ်က ဘောလုံးမဟုတ်တဲ့ နှလုံးသားတစ်ခုဖြစ်တယ်..... Home Run အထိရိုက်နိုင်ဖို့ရည်ရွယ်တယ်။ လုပ်နိုင်ခဲ့ရင် ဝမ်ရိပေါ်က ထိုနှလုံးသားပေါ်မှာလက်မှတ်ထိုးပ...
