ZawGyi
ေဆးရံုဝတ္စံုဝတ္ဆင္ထားသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မွာ ေဆးရံုထဲမွလူမသိသူမသိခိုးထြက္လာၿပီး အဌားယာဥ္တစ္စီးေပၚသို႔ လ်ွင္ျမန္စြာတက္လိုက္သည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔အေၾကာင္းေမးလိုက္တိုင္း ေနေကာင္းရင္လိုက္ပို႔မယ္ဆိုၿပီး ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေနတဲ့ ေဟာက္ရႊမ္းနဲ႔က်ဳိးခ်န္ေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚက အိမ္ကိုျပန္ဖို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေတြ႔ဖို႔ သူေစာင့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဝမ္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ျခံေစာင့္ဆီကပိုက္ဆံယူလို႔ ဌားလာတဲ့ကားခကို႐ွင္းေပးလိုက္တယ္။ အိမ္ထဲဝင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အရမ္းကိုေျခာက္ကပ္တိတ္ဆိတ္လို႔ေနတယ္။
"ဝမ္ေလး...သားေလး ျပန္လာၿပီ။ ဟုတ္လား?"
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ဝမ္းသာအားရနဲ႔ေမးလာတယ္။ သူကေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ဖို႔ကိုသာ စိတ္ေစာလို႔ေနတယ္။
"က်န္႔ေကာ...မဟုတ္ဘူး ေ႐ွာင္းက်န္႔ေရာ"
က်န္႔ေကာလို႔ေျပာရင္ ဒီကလူေတြတစ္ေယာက္မွမသိႏိုင္တာမို႔ ျပန္ျပင္ေျပာလိုက္ရတယ္။ သူေမးလိုက္ေတာ့ အိမ္ထိန္းႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာက သိသိသာသာႏြမ္းလ်သြားတာမို႔ ဆက္ေမးဖို႔ရာအာေခါင္ေျခာက္ကပ္လာတဲ့ ဝမ္ရိေပၚမွာတံေတြးၿမိဳခ်လိုက္မိတယ္။
"သားဝမ္ကေတာ့ အိမ္ျပန္လာႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မင္းအကုိကေတာ့..."
ဆက္မေျပာေတာ့တဲ့အိမ္ေတာ္ထိန္းက ငိုေတာ့မလိုမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ဧည့္ခန္းထဲက တစ္ေနရာကိုလွမ္းလို႔ၾကည့္တာမို႔ သူလည္းအဲဒီေနရာကိုလိုက္ၾကည္မိတဲ့တစ္ခဏ ခႏၱကိုယ္တစ္ခုလံုးကေသြးေတြ ခမ္းေျခာက္သြားသလို တဒဂၤအတြင္းမွာ မ်က္ေတာင္မခတ္မိဘဲ မ်က္စိအေ႐ွ႕က ျမင္ကြင္းကိုသာၾကည့္ေနမိတယ္။
အခု သူျမင္ေနရတာက ဧည့္ခန္းထဲမွာလုပ္ထားတဲ့ ကန္ေတာ့ပြဲတစ္ခု....
အဲဒီကန္ေတာ့ပြဲရဲ႕ထိပ္ဆံုးမွာေနရာယူထားတဲ့ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုက လွလွေလးျပံဳးေနတဲ့လူတစ္ေယာက္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီလူကသူ႐ွာေနတဲ့သူ။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Chance Given From Heaven
Hayran Kurguလက်ထဲက ဘေ့စ်ဘောရိုက်တံကိုကျစ်ကျစ်ကိုင်လို့ ပစ်မှတ်ကိုသေချာအာရုံစိုက်တယ်..... ဒီတစ်ခေါက် ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ ပစ်မှတ်က ဘောလုံးမဟုတ်တဲ့ နှလုံးသားတစ်ခုဖြစ်တယ်..... Home Run အထိရိုက်နိုင်ဖို့ရည်ရွယ်တယ်။ လုပ်နိုင်ခဲ့ရင် ဝမ်ရိပေါ်က ထိုနှလုံးသားပေါ်မှာလက်မှတ်ထိုးပ...
