Once upon a Time

CHAPTER SEVENTY SEVEN: Old Photo

Yana

Nagulantang ako sa biglaang pagtilaok ng malakas ng mga alagang manok ni Papa.

I sit up from my bed at nag-unat.

I walk towards the window of my room then I opened it. Agad kong sininghot ang amoy ng mga tanim na palay.

Ibang iba talaga sa probinsya. I smiled at the rising sun from the mountains then I look at the rice field na parang alon ng gintong dagat ng umihip ang hangin.

Magdadalawang linggo na ng umalis ako sa Gray Mansion. I look at my calendar na nakasabit sa pader. Nakabilog dito ang araw ng kaarawan ni Ramiel.

"Bukas na pala." I muttered then I sighed.

"Sayang may isa ka pa sanang wish Beast."

There are a lot of times na naiisip ko pa rin sya. Kung Kamusta na sya? Naiisip din kaya nya ako? Does he still watch as the sun sets from the roof of the Mansion?

"Yana! Anak may bisita ka!" my mom called from outside my room.

Could it be him?

Napatayo agad ako tapos I ran towards the door but bumalik din ako at nanalamin bago tuluyang lumabas ng kwatro.

"Nasaan po Ma yung bisita ko?" I ask pagkakita ko kay Mama.

"Nandun sa labas." my mom said.

I ran outside and my heart leaps out when I saw a black limo parked right outside our house.

Ramiel?

The door opened and I waited in anticipation when someone came out. I smiled to see that it was a guy who was coming out then nung humarap sya sa akin.....

(>____>)

"Beauty!!!!!" sigaw ni Zed ng makita ako. Tumakbo sya papalapit sa akin tapos nung aakmang hahalikan ako kay hinawi ko yung mukha nya.

"Ikaw lang pala." I said to him.

"Grabe ka naman! Parang di ka masaya na makita ako ha!" nakangusong sinabi ni Zed.

"Sino bang ini-expect mo na darating?" tanong nya sa akin.

"Wala." (>____>)

Grabe si Ramiel ha! Hindi nya talaga ako dadalawin bago man lang sya...

"Yana!!!!" a familiar voice screamed coming from the car then I saw Jane coming out.

"Jane!!! Oh my God! Anong ginagawa mo dito?" I screamed as I ran towards her. We hug each other tapos nagtilian ulit kaming dalawa.

"Masaya kang makita si Jane bago ako hindi? Ang sakit naman nyan Beauty." pagmamaktol ni Zed.

"Pero in fairness dito kay Zed may silbi sya ngayon friend dahil kotse nya itong dinala namin para mdalaw ka namin." Jane said.

I smiled at both of them. "Salamat sa pagdalaw guys ha." I said with all my heart.

"Ikaw naman! Bakit ka umalis ng di man lang nagpaalam sa amin?" nagtatampong tanong ni Jane.

"Sorry guys biglaan kasi eh."

"Di ka man lang makapagtext?" that was Zed asking.

"Look at your fones walang signal dito." I said as I pointed at their fones.

"Mabuti na lang nakita namin si Maskman kahapon during enrollment at nasabi nya sa amin kung nasaan ka." sinabi ni Zed.

Biglang bumilis yung tibok ng puso ko.