Zawgyi
Daddy ေျပာတဲ့ေကာ္ဖီဒႆန ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေပါင္မုန္႔ကို စားလိုက္တယ္။ အေပၚယံျမင္ရံုနဲ႔ မလိုက္ဖက္ေအာင္ အရသာအေတာ္ရိွတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္၀န္ခံလိုက္ရတယ္။ ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြကိုလည္း အေပၚယံၾကည့္ၿပီး မဆံုးျဖတ္ဖို႔ Daddy က မွာခ်င္တယ္ထင္ရဲ့။
ေကာ္ဖီကုန္သြားတဲ့အခါ ခြက္ေလးကို ေဆးဖို႔ ေဘစင္ဆီကို သြားလိုက္တယ္။ မေဆးတတ္ဘူး၊ မေဆးဖူးဘူး ဆိုေစၪီးေတာ့ သူမ်ားအိမ္မွာကို ကိုယ့္အိမ္လိုမ်ိဳး ေဘာ္ေၾကာ့ေနလို႔မရဘူးမလား။
" ေရွရီ!!! မင္းလက္ထဲက ခြက္ကိုခ်ထားလိုက္စမ္း။ "
Daddy အသံက ခက္ထန္ေနတာကို ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္တယ္။ အရွင္းဆံုးကိုေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္အေအာ္ခံလိုက္ရတာပဲ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ စဥ္းစားခန္း၀င္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘာအမွားလုပ္ခဲ့လဲ ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိသေလာက္ဆိုရင္ ဘာမွမမွားခဲ့ဘူးေလ။ ေကာ္ဖီေသာက္တယ္။ ေပါင္မုန္႔စားတယ္။ ေကာ္ဖီခြက္ေဆးဖို႔ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ ဒါကို Daddy ကဘာေတြမ်ားစိတ္တိုသြားရတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ေတာ့ေပမယ့္ ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ့ ရိွတယ္။ Daddy ကကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးမွာသိပ္ေၾကာက္တာပဲ။
" မင္းရဲ့လက္ဖဝါးႏုႏုက ပန္းကန္ေဆးဖို႔ မလိုဘူးဆိုတာ အၿမဲမွတ္ထားရမယ္ ေရွရီ။ "
ဘုရားေရ။ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ဘုရားတမိပါၿပီ။ ေကာ္ဖီခြက္ေဆးတာကို Daddy ကစိတ္တိုသတဲ့လား။ နားလည္ရခက္လိုက္တာ Daddy ရယ္။ တကယ္ကို ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲ။
မေဆးေစခ်င္တဲ့ Daddy ေၾကာင့္ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို စားပြဲေပၚပဲျပန္တင္ထားလိုက္တယ္။ " ကြၽန္ေတာ္ရဲ့လက္ဖဝါးႏုႏုက ပန္းကန္ေဆးဖို႔ မလိုဘူး။ " ဆိုၿပီး ေျပာလာတဲ့ Daddy ကိုလည္း အဲလိုမေဆးေစခ်င္တဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။
ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ေနစရာအေၾကာင္းမရိွေတာ့တာမို႔ ဧည့္ခန္းထဲကို သြားလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ Daddy က လိုအပ္တာေတြသြား၀
ယ္ဖို႔ ေျပာထားတယ္မလား။
YOU ARE READING
Falling Leaves To Their Roots
FanfictionThe leaves of the tree always return to their roots.
