Falling Leaves To Their Roots

Part 15

Zawgyi

" Happy Birthday ... ေရွရီ။ "

"ေမြးေန့မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ" တဲ့လား Daddyရာ။ ကြၽန္ေတာ့္အနားမွာ Daddyရိွေနသမ်ွ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ပဲ ရပ္တည္မွာမို႔ တထူးတလည္ ဆုမေတာင္းလဲ ရပါတယ္။

" ဟာ ... ေရွရီ။ ဘာလို႔ငိုေနတာလဲကြာ ... မငိုရဘူးေလ။ "

ခြင့္ျပဳလိုက္ပါ Daddy. ေပ်ာ္လြန္းလို႔ က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြမို႔ ရပ္တန္႔ပစ္ဖို႔ စိတ္မကူးပါနဲ႔ေနာ္။

" ေတာ္ၿပီေလကြာ ... ေပ်ာ္လို႔ငိုတယ္ဆိုေပမယ့္ အမ်ားႀကီးငိုရင္ မ်က္လံုးေတြနာလိမ့္မယ္။ တိတ္ေတာ့ေနာ္။ "

"၀မ္ရိေပၚက သိပ္ကိုလိမ္မာတဲ့ ေကာင္ေလးပါလား" ဟုေတာင္ စကားနာထိုးသြားတဲ့ ေလျပည္က ကြၽန္ေတာ္အငိုတိတ္တာကို သိရိွသြားလို႔ထင္ရဲ့။

ေျပာၾကစမ္းပါေစ။ စကားနာထိုးၾကစမ္းပါေစ။ Daddyနဲ႔ ပတ္သတ္တာမို႔ ကြၽန္ေတာ္က ျငင္းဆန္ဖို႔ မႀကိဳးစားဘူးရယ္။

" Daddy!!  Daddy!!  Daddy!! "

သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်ိန္မို႔ သိပ္ကိုသေဘာက်ရတဲ့ နာမ္စားေလးကိုပဲ ထပ္ကာထပ္ကာ ေခၚဆိုေနမိတယ္။

" ေခၚပဲေခၚေနေတာ့မွာလား။ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးလားကြာ။ "

ေျပာမွာပါ Daddyရဲ့။ ေျပာခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းေနတာရယ္၊ ဘယ္ကစေျပာရမယ္မွန္းမသိတာရယ္ေၾကာင့္ Daddy က ခဏေတာ့ စိတ္ရွည္ေပးေနာ္။

" ေရွရီ ...  မင္းေတာင္းတဲ့ စကိတ္ကို ကိုယ္က ေမြးေန့လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလိုက္ၿပီေနာ္။ ေက်နပ္ရဲ့လား။ "

ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ စကိတ္။ အစိမ္းေရာင္ကို မပီမျပင္ျခယ္သထားလို႔ အနီေရာင္နဲ႔ အနားကြပ္ထားသတဲ့ အေရာင္ေရာစပ္မႈက ထူးထူးျခားျခား။

ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ Daddy. ေမြးေန့လက္ေဆာင္အျဖစ္ ဘာလိုခ်င္လဲလို႔ ေမးခဲ့တဲ့ေန့ကေနစၿပီး အျပင္မထြက္တဲ့ Daddy ကကြၽန္ေတာ့္ေမြးေန့ကို ေမ့ေနတယ္လို႔ သံသယ၀င္မိပါတယ္။ ဒီက အျပစ္သားေလးကို ေမတၲာေရွးရႈၿပီး Daddyကပဲ ခြင့္လႊတ္ေပးမယ္မလားဟင္။

လက္ထဲက စကိတ္ကို ေဘးခ်ထားၿပီး Daddy ကို ျပန္လည္ဖက္တြယ္မိတယ္။ ရုန္းကန္ျခင္းမရိွတဲ့အျပင္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လိုကြၽန္ေတာ့္ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ေပးလို႔။