Falling Leaves To Their Roots

Part 11

Zawgyi

အခ်ိန္ေတြဟာ ရပ္တန္႔လို႔ေနတယ္။ အသက္ရႉဖို႔ေတာင္ ေမ့ေရာ့ေနမိသလို၊ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္းကို အမွဴးျပဳလို႔။

ဒုတ္!! ဒုတ္!!

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကားလာရတဲ့ အသံကို အာရံုစိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ္နားေထာင္လိုက္တယ္။ ဆိတ္ၿငိမ္ေနမႈကို လြန္ဆန္ခ်င္ေနတဲ့အရာဟာ ဘာမ်ားလဲ။

ဒုတ္!! ဒုတ္!!    ဒုတ္!! ဒုတ္!!

စည္းခ်က္ညီစြာ ထပ္မံထြက္ေပၚလာတဲ့အသံရဲ့ လားရာကို ေသခ်ာစူးစမ္းလိုက္တဲ့အခါ တရားခံက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ဝဲဘက္ရင္အံုတဲ့ေလ။

အို... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ရင္ခုန္သံဟာ ျမန္ဆန္ေနတာပဲ။ " မခုန္စမ္းနဲ႔ ႏွလံုးသားငယ္။ မင္းေၾကာင့္ ငါ့ရဲ့Daddy အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားပါၪီးမယ္။ "

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ကိုယ္တြင္းအဂၤါကေတာင္ သိသိသာသာကို မ်က္ႏွာလိုက္တယ္။ Daddy စကားမဟုတ္ေတာ့ နားမေထာင္ခ်င္။

" ကိုယ့္မ်က္ႏွာမွာ ဘာေပေနလို႔လဲ ​ေရွရီ။ "

Daddy ေမးတဲ့အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားမွ အသိ၀င္ေတာ့တယ္။ ယေန့ရဲ့အပူခ်ိန္ 21ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ခန္႔ ဟူ၍ ​ခန္႔မွန္းသြားတဲ့ မိုးေလဝသသတင္းကပဲ မွားေနသလား။ သဘာ၀ႀကီးကပဲ အေျပာင္းအလဲျမန္လြန္းတာလား။

Daddyရဲ့ အေမးစကားတစ္ခြန္းမွာ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ ပူေလာင္လာသလို၊ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ေခြၽးထြက္လာသလို၊ ကြၽန္ေတာ္က ေအးတဲ့ရာသီဥတုကို ႀကိဳက္တဲ့သူမို႔ေနမွာပါေလ။

" မေပပါဘူး Daddy. "

" က်ိဳးရန္လံုက ညစာအတူစားဖို႔ေခၚထားတယ္။ သြားၿပီး ျပင္ေတာ့ ေရွရီ။ "

" ဟုတ္"

ခဏအၾကာမွာ ကြၽန္ေတာ္ျပင္ဆင္ၿပီးလို႔ အျပင္ထြက္လာတယ္။ Daddyကေတာ့ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနေလရဲ့။

" ကြၽန္ေတာ္ၾကာသြားလား Daddy. "

" မၾကာပါဘူးကြာ။ လာ သြားမယ္။ "

ကြၽန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာမၾကည့္ဘဲ သြားရန္ေျပာလာသည့္ Daddy.

" အက်ႌက ပါးပါးေလးကြာ။ တစ္ျခားထူတဲ့ဟာနဲ႔ လဲလိုက္။ မလဲခ်င္ရင္ အေနြးထည္၀တ္ခဲ့။ အျပန္က် ေနာက္က်ခ်င္ေနာက္က်မွာ။ ရာသီဥတုက ေအးေနတာေလ ေရွရီ။ "