Zawgyi
လက္ခံႏိုင္အားထက္ပိုတဲ့ အမွန္တရားေတြကို သိဖို႔အခ်ိန္က်လာတယ္။ Daddyဖြင့္ဟမျပတဲ့အတိတ္ကို ကြၽန္ေတာ္အလည္ေရာက္ခဲ့တယ္။ 'မျဖစ္ႏိုင္တာ' ဆိုၿပီး အံ့ၾသခ်ိန္ေတာင္ မရခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သက္ဆိုင္ေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။
" ေကာင္ေလး... ငါ့ေျမးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္အစြဲအလမ္းႀကီးလဲ မင္းသိလား။ "
အဖိုးက Daddyရဲ့အတိတ္ကို လွစ္ဟဖို႔ ဒီေမးခြန္းနဲ႔ အစျပဳတယ္။ ယိုဖိတ္ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို မသုတ္မိ။ ကြၽန္ေတာ့္Daddyရဲ့အတိတ္အေၾကာင္း သိခြင့္ရေတာ့မွာပါလားဆိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနေပမယ့္ တစ္ဖက္မွာလဲ ေၾကာက္ရြံ႔ေနခဲ့မိတယ္။
.
.
.
.
.
" အဖိုး.... ပါးနဲ႔မားေရာ။ "
ေဆးနံ႔ေတြမႊန္ထူေနတဲ့အခန္းတစ္ခန္းထဲ ကုတင္ေပၚမွာ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ လဲေလ်ာင္းနဲ႔တဲ့ သူ႔ရဲ့ေျမးငယ္။ မွန္ကြဲစေတြစိုက္၀င္ေနတဲ့ လက္နဲ႔ေျခေထာက္က ေဆးထည့္ထားေပမယ့္ ပတ္တီးျဖဴျဖဴေပၚမွာ ေသြးစို႔ေနတာကို ျမင္ေနရဆဲ။
သတိျပန္ရ,ရခ်င္း ေမးလာတာမိဘေတြအေၾကာင္း။ သူဘာျပန္ေျဖရမလဲ။ 'မင္းမိဘေတြ ေသသြားၿပီ' လို႔ရက္ရက္စက္စက္နဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသားပဲ ေျပာလိုက္ရမလား။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာလို 'မင္းမိဘေတြက ၾကယ္ေတျြဖစ္သြားၿပီး မင္းကိုေစာင့္ၾကည့္ေနမွာ' လို႔ မေရမရာေျဖရမလား။ ဒါမွမဟုတ္ 'မင္းမိဘေတြက မင္းမသိေအာင္ ခရီးထြက္သြားတယ္။' လို႔ပဲ လိမ္ေျပာရမလား။
" အမွန္အတိုင္းပဲေျပာပါ။ "
သူ႔အေတြးေတြကို ျမင္ေနတဲ့အလား အမွန္မတိုင္းပဲေျပာဖို႔ စကားေထာက္ေနတာက ၁၇ႏွစ္အရြယ္ တစ္ၪီးတည္းေသာ သူ႔ရဲ့ေျမး။
" သူတို႔၂ေယာက္လံုး ေသြးထြက္လြန္ၿပီး အဲဒီေနရာမွာတင္ ဆံုးသြားတယ္ ငါ့ေျမး။ အဖိုးတို႔ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ "
သိခ်င္ေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြေၾကာင့္ တိတိက်က်ပဲ ျပန္ေျဖေပးလိုက္မိတယ္။ မိဘေတြမရိွေတာ့တဲ့ ဒီကေလးရဲ့ဘ၀မွာ အားကိုးရာက သူျဖစ္ေပမယ့္ က်န္ရိွေနေသးတဲ့ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ သန္မာဖို႔လိုအပ္တာမို႔...။
YOU ARE READING
Falling Leaves To Their Roots
FanficThe leaves of the tree always return to their roots.
