Kayra BXB

0.8

Tüm gece ağladım onun için... O belki de bir kızla birlikteydi ben kendimi harap ederken. Olsundu ona değerdi.

Hayat böyleydi işte, adaletsizdi.

En son ağlarken uyuya kalmışım. Uyandığımda gözlerimi açmakta zorlandım yanıyorlardı doğal olarak.

Bugün okula gitmeyeceğim çünkü insanlar her zaman güçlü olamazlardı.

Benim de zayıf yanım oydu... Barış.

Uyanık bir şekilde on beş dakika kadar yatakta yatmaya devam ettim. Ama tabi ki yataktan çıkmam ve her şey normalmiş gibi davranmam gerekiyordu.

Sonra annem sorunca ne diyecektim ki.

Yataktan çıkıp anneme görünmeden hızlıca banyoya girdim, yüzüme bolca su attım, iyice kuruladım ve çıktım.

Salona geçip koltuğa oturdum saate baktığımda saat daha sabahın beşiydi Allah bilir saat kaçta uyuyakalmıstım.

Keşke saate uykumu iyice kaçırmadan önce baksaydım.

Odama geri döndüm yatağı düzelttim tabi yorganı gelişi güzel geri sermek düzeltmekse.

Sırtım düz bir şekilde başlığa geldiğinde boşuna annemden gizlice banyoya gitmeye çalıştığımı fark ettim.

O kadar ajan gibi gizlenmiştim ben görmesin diye ne anlamı kaldı şimdi.

Kendi kendime tebessüm ederken birden aklıma o geldi.

Zaten tüm gün beynimi istila ediyorsun bırak birazda eğleneyim be zalım çocuk.

Acaba bilerek mi yapmıştı. Bilerek mi tam ben geldiğimde kızı öpmüştü.

Aynen Kayra seni bekliyor kızı öpmek için çok önemlisin ya sen onun için.

Neredeyse hayatında bile yoksun aptal hayal kurmasan mı artık.

Acaba... Hep öpüyor muydu kızları.

Ben yalnızca iki kez görmüş olabilirim evet ama benim görmediğim zamanlar...

Düşünme bunları Kayra düşünme kötü enerjiyi sil hemen kafandan.

Kafamı dağıtmak için telefonumu aldım elime.

Saat altıya geliyordu tekrar uyursam bir şey olmazdı bence hem biraz daha durursam ağlayacaktım yine. 

Kafamı yastığa bıraktım biraz hayal kurarken uykunun kollarına bıraktım kendimi.

-

Uyandığımda okula gitme kararı aldım güçlü olmalıydım hızlıca hazırlandım ve okula gittim.

Barış ortalıkta yoktu sınıfımın olduğu koridora girdim ve biri tarafından hızlıca kolumdan çekildim.

Ne olduğunu anlamadan yangın çıkışına getirilmiştim.

Kafamı kaldırdığımda Barış ile göz göze geldim.

"Ne yapıyorsun Barış?" Dedim.

"Farkında değil misin seni seviyorum. Senden o kadar kaçıyorum çünkü sana bağlanmaktan korkuyorum."

"G-gercektin mi? Barış inanamıyorum be-ben de seni seviyorum hem de çok seviyorum."

Bunları söyledikten sonra barış dudağıma yapıştı.

Anlık şok oluştu bende karşılık veremedim. Tam karşılık verirken

"OĞLUM UYANSANA NE OLDU BAYILDIN MI?" Diye bağıran annemin sesiyle uyandım.

Off cidden mi? Rüya mıydı? Oturup saatlerce ağlayabilirim şu an.

"Anne neden bağırıyorsun uyandım ya." Dedim kısık sesle.

"Üç dakikadır sesleniyorum oğlum bir şey oldu sandım ne yapayım."  Oysa hiç duymamıştım mağlum mükemmel bir şey yaşıyordum.

"Tamam uyandım işte hem ne oldu ki."

"Aşkım sen unutmuş olabilirsin ama okul devam ediyor kalk hadi geç kalıcaksın." E tabi kadına söylemedim ki gitmeyeceğim diye nereden bilsin.

"Anne bugün okula gitmeyeceğim sanırım kendimi kötü hissediyorum."

"Bebeğim, bir sorun mu var? Normalde devamsızlık yapmazsın."

"Dediğim gibi kötü hissediyorum biraz yatayım kendime gelirim ben."

"Tamam balım sen yat bunları daha sonra konuşuruz. Acıkırsan dolapta yemek var onlardan ye olur mu? Bugün geç uyanmışım gitmem gerek kendine iyi bak." Dedi annem.

Annemi çok seviyorum halimden anlıyordu çünkü diğer anneler gibi değildi o.

"Aşksın sen ya seni seviyorum annem hadi geç kalma işine git sen." Dedim ve annemi öptüm. O da beni öptükten sonra koşar adım evden çıktı.

Evet yine duygularımla baş başa kalmıştım.

Onu düşünmeden ne kadar durabilecektim acaba. Düşünmemek için hemen kalktım ve salona geçtim.

Bir şeylerle meşgul olursam aklıma gelmezdi değil mi?

Saat daha sabahın sekiziydi bu saatte ne yapılırdı ki.

Televizyonu açtım film izlemek iyi olurdu hem uzun sürerdi.

Film seçmek kadar zor bir şey mi öyle bir şey yok ki.

Bir saat arama sonucunda bir yere varamayacağımı anlayıp rastgele açma yerine bastım.

Filmi izlemeye başladım güzel gibiydi. Bir kız lise de gördüğü çocuğa aşık oluyordu fakat burayı klişelerden farklı yapmışlar. Kız her zaman olduğu gibi okulun popüler çocuğuna aşık değildi aksine insanların dalga geçtiği birisine aşıktı. Çünkü çocuk çok masumdu kimseye zararı yoktu. Ama insanlar onu zayıf gördüğü için onunla uğraşıyorlardı.
Filmin konusu ise kızın çocuğun kalbini kazanmasıyla ilgiliydi.  (Böyle bir film var mı bilmiyorum uydurdum şu anda JDNAMDMAK)

Filmin sonunda kız aşkını söyleyemeden çocuk intihar ediyordu.

Sebebi ise bu kadar baskıya dayanamamasıydı. Ailesi ona kötü davranıyordu okulda zaten felaket durumdaydı. Bu kadar kötü şeyin içinde güzel bir arkadaşlığı vardı bir kızla evet onu seviyordu ama artık dayanamıyordu bu kadar şeye kaldıramıyordu minik bedeni. ( Ay olmayan şey için ağlayacağım şimdi )

Film bittikten sonra gözlerimden yaşlar aktığını fark ettim.

Kafam dağılsın diye film izlemek istemiştim ama şimdi iyice dağılmıştım.

Koltukta beş dakika hiçbir şey yapmadan oturdum. Ardından elimi yüzümü yıkadım. Çok üzülmüştüm keşke ölmeseydi. Hem o zaman kız sevdiğini söylerdi mutluca yaşarlardı.

Ya Barış'ta beni seviyorsa ama benim sevdiğimi bilmediği için intihar ederse. (Abart Kayra biraz daha NDKANDKAMS)

Galiba... Yarın ona sevdiğimi söyleyeceğim.

~

Selamlar

Kayra biraz hızlı karar veriyor KDKAKSKAKS

neyyse nasılsınızz?

Bölüm nasıldııı?

Ay çok heyecanlı değil mii?

Neyyse görüşürüzz. Seviyorum sizi 🤍