Kayra BXB

3.3

Dünden sonra libidosu asla düşmeyen Barış ile hayatta kalmaya çalıştım.

Tüm gün birlikte okulun bahçesinde dolanıp durduk.

Ayrıca kemal ile de konuştum ve Can ile neler olduğunu az çok öğrendim. Birlikte uyumuşlar.

BİRLİKTE UYUMUŞLAR!

O anı ne kadar tatlı duruyorlardı çok merak ediyorum.

İnsanların momentlarını izlemek aşırı eğlenceli.

Bugün okula gitmek hiç istemiyorum ama maalesef gitmem lazım çünkü orada Barış var.

Acaba o olmasa ne için ve nasıl okula gidecektim Allah bilir.

Yatakta aptal gibi yatarken sonunda yerimden kalktım.

Sürüne sürüne dolaptan kıyafet çıkartıp giydim. Mükemmel tatlı bir insanım bence.

Tamamen hazırlandıktan sonra annemi öpüp evden çıktım.

Kapının önünde Barış'ı görmek beklediğim bir şey tabi ki değildi.

"Günaydın güzelim."

"Günaydın da ne yapıyorsun burada."

"Gideyim mi?"

"Yok!" Dedim ve tekrar konuştum.

"Öpeyim mi?"

"Bilmem ki öpsen mi ki?"

"Tamam öpüyorum." Dedim ve direkt kollarımı boynuna sarıp dudağına uzun bir öpücük bıraktım.

Bir kapı sesi duyduğum anda Barış'tan ayrılıp elinden tuttuğum gibi hızlıca kenara çektim.

Bir an evin önünde olduğumuzu unutup kendimi kaptırmıştım.

Nefes nefese kaldığım halde fısıldayarak konuşmaya başladım.

"Barış... Annem birazdan evden çıkacak onu unuttum!"

"Tamam güzelim sorun yok saklandık işte."

"Biliyorum Barış. Ama bir korktum yani. Tamam bizi biliyor ama yani gidip önünde öpüşmeye gerek yok gibi ya."

"Aa olur mu canım kasette çekelim önünde bence."

"Ne kaseti?" Anlık ne dediğini anlamadım.

Anladığım anda yüzüm değişti.

"Ya Barış! Töbe estağfurullah niye aklımda böyle şeyler canlanmasını sağlıyorsun. Nasıl çıkacak bu aklımdan şimdi!"

"Kayra sakinleş ve ne düşündüğünü bana da anlat bakim." Dedi gülerek.

"Ya bi git."

"Ama ne dedim şimdi ben ne bileyim senin aklında ne canlandı."

"Barış sen zeki birisin yapma hadi okula gidelim."

"Oo hayır o kadar gelmişim buraya sence okula gitmek için mi?"

"E nereye?"

"Sen gel benle bi." Dedi ve sonra aklına bir şey gelmiş gibi ekledi.

"Çantanı eve koy sırtın ağrımasın boş yere."

"Tamam koyarız annem çıkınca." Dedim ve ekledim.

"ama sonra bana ders anlatmak zorundasın." Dedim ve annemin gittiğine emin olduktan sonra  olduğumuz yerden çıktık, çantamı eve bıraktık ve evden çıktık.

Barış elimden tutmuş beni bir yere götürüyordu.

Uzun bir süre sonra yollar yabancı gelmeye başladı.