Kayra BXB

3.1

Barış'ın geçmişte neler yaşadığını öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Onun için ne kadar zor olmuştur kim bilir.

Ailesi resmen evden kovmuş...

Aslında ne kadar şanslı biri olduğumu fark ettim. Benim annem asla kötü karşılamamıştı ona söylediğimde. Hatta bana destek çıkmıştı, yardımcı olmaya çalışmıştı.

Ama Barış için öyle olmamıştı. Ona sarılıp içime kadar sokmak istiyorum. Tüm dünyanın pisliklerinden korumak...

Bugün onu annem ile tanıştırmak istiyorum hem belki yanında birisi olduğunu görünce sevinir.

Ama bugün okul olduğu için çıkışta getireceğim onu. Bize gelip ilk ders falan yapıp annem işten gelince de onunla tanışır.

Şu an alarmım çalmış ama ben yatakta yatarak bunları düşünüyordum.

Hızlıca yataktan kalkıp hazırlanmış olan annemin yanına gittim.

"Günaydın annelerin en güzelii!" Dedim enerjik bir şekilde.

"Günaydın bebeğim de ne bu enerji normalde sürüngen gibi yataktan zorla çıkıyorsun." A yalan bunların hepsi öyle bir şey yok.

"Bilmem içimden geldi." Dedim.

Annem montunu giyerken tekrar konuşmaya başladım.

"Anne bugün erken gelmeye çalışır mısın? Barış ile tanışmanı istiyorum da."

"Ya oğlum bu şimdi mi söylenir ben damadımı hazırlık yapmadan nasıl ağırlayacağım."

"Damadım mı?"

"Kayınçom mu oluyor yoksa."

"Yaa anne seni yerim bak damadını getireceğim bir şey olmaz ben sen gelene kadar yaparım bir şeyler sen yeter ki erken gel."

"Tamam balım. Hadi ben gidiyorum hızlıca gelmeye çalışacağım sen de okuluna git eksik kalma derslerden." Dedi ve alnıma öpücük koydu.

Annem evden çıkınca aptal aptal dans etmeye başladım.

Barış, annemin damadı oluyordu.

Ben de Barış'ın sevgilisiyim bu arada belki bilmeyen vardır.

Daha fazla gecikmemek adına odama gidip özenle giyindim.

Tam saçımı taramak için tarağı elime almışken kapı çaldı. Sabah sabah kim bilir kim geldi.

Kapıya gidip delikten baktım. Elif kapıdaydı.

(Hatırlamayanlar için önceki bölümlerde Kayra'nın çocukluk arkadaşı Elif bu.)

Bu saatte ne için gelmişti ki.

Kapıyı açtım.

"Oo bu ne şıklık."

"Yok be normal halim bu da bir şey mi oldu sabah sabah." Dedim. Kaba mı oldu acaba ya?

"Ha yok bir şey olmadı. Dedim uzun süredir hiç konuşmuyoruz, sende hiç aramıyorsun, gelmiyorsun. Sabah okula birlikte gidelim dedim zaten yakın yerdeler birbirlerine, ortak yolumuz. Hem de buluşmaya zamanın yoksa diye yeniden bir zaman açmamıza gerek kalmaz diye düşündüm."

Elif bayağı detaylı düşünüp kendi kafasında buluşma ayarlamış şimdi onu kırmak doğru olmazdı. Hem doğru söylüyordu hiç konuşmuyorduk sohbet olurdu yolda giderken.

"Tamam bekle o zaman ben iki dakika saçımı tarayıp sonra da montumu giyerim çıkarız. Hatta sen içeri geç otur benim işim iki dakika anca sürer." Dedim ve odama gidip saçımı hızlıca taradım.