What If

Part Seven

One week before the wedding, everyone's going crazy because of the preparations. Kaliwa't kanan na din bachelor's party and bridal shower para kay Uncle Donny at Auntie Nina, na mostly organized by their friends. Hindi pa kasama yung sa amin na pamilya, kung saan, kaming magpipinsan ang naataasan para iorganize ito.

Minsan nakakatulong ako pero madalas talagang ideas lang ang naiaambag ko dahil ako ang laging hila ni Auntie Nina tuwing may mga lakad pa sila, syempre kasama na roon si ethan. Though there are times na pinapaubaya nila sa amin yung ibang gawain at kapag natapos agad namin, we took the chance to go on a road trip.

After kasi ng pag uusap namin sa dati naming school, we decided to catch up and bond. Pinupuntahan namin yung mga lugar na gusto naming bisitahin noon na hindi namin nagawa dahil bata pa kami. Mostly naman ng pinuntahan namin ay mga lugar na may memories kami. Marami rami na rin siyang nakwento sa akin tungkol sa buhay at mga experiences niya especially noong nasa med school siya.

Ako naman, madalas nakikinig lang sa kanya. Paminsan minsan nagkikwento rin but most of the time, siya talaga yung madaldal sa aming dalawa. Ano nga naman ang ikikwento ko sakanya? All these years, aside from studying and working, my life is just simply revolving around him. Kahit naman kasi hindi kami nag uusap, ramdam ko pa rin yung connection namin sa isa't isa dahil sa pamilya namin.

" Kailan ulit alis mo Chandra?" I turned at the back when auntie Nina asked. Nagpasama kasi sila sa amin ni Ethan ngayon, papunta sila sa simbahan kung saan sila ikakasal dahil may kukunin daw sila, doon na rin namin kikitain ang kanilang wedding planner para ifinalize lahat.

And because of the beliefs here in the province about weddings, our grandparents, asked the couple to just have someone as their driver. Ethan volunteered because he's the "best man" and for him not to look like a driver, a third wheel rather, Aunt Nina asked me to join them. That's why we're here. Ethan sitting at the driver's seat and me at the passenger's whilst the couple is seating at the back.

"ah?" I asked, confused to what's Aunt Nina's saying.

"Di ba sabi mo after the wedding hindi ka rin magtatagal, you might leave even after the reception." I saw Ethan glance at me when he heard what my aunt said.

Agad ko naman nakuha ko ano ang tinutukoy niya. Bago kasi ako pumunta dito nasabi ko na kay Auntie Nina na aalis agad ako, dahil may schedule ako two days after the wedding. Hindi ako pwedeng magtagal dahil sa ibang bansa pa iyon. Not like my cousins who planned to stay for at least a week after the wedding.

"Ah, I'll leave a day after the wedding." simpleng sagot ko kay Auntie Nina. Tumango lang siya sakin pagkatapos ay nakipag usap na ulit kay Uncle Donny. Samantala napansin ko naman na panay ang sulyap sa akin ni Ethan, pero hindi ko na lang din pinansin.

I was busy chatting with one of our staff because she's giving me an update regarding my flight and my schedule, when Ethan slightly tap my head.

"Aray!" I exaggeratedly shout at him.

"Oa mo naman, di naman malakas" sagot niya sakin. " Lika na, andito na tayo, sa sobrang busy mo hindi mo napansin na bumaba na sila Auntie." dugtong pa niya. Kaya napatingin ako agad sa likod at nakitang wala na nga sila.

I just made a face and remove my seat belt. Ethan snorted and get out of the car. Sumunod na rin ako sa kanya. Hindi ko na inantay na pagbuksan pa nya ako ng pinto. 

We were walking to the church's office when he suddenly speak.

"Bakit ka aalis agad?" I took a glance before I answer him.

"I have a conference to attend in Singapore." simpleng sagot ko sakanya.

"Wala bang ibang pwedeng umattend nun?" medyo iritang tanong niya, kaya napatingin ako sa kanya. Nakakunot ang noong nakatingin din sa akin.