WHEN WE MET HER

CHAPTER 23

Parang baliw tuloy sila Camille at Alex ng makauwi ako sa bahay. Siyempre, mabilis na kumalat ang mga rumors tungkol sa amin ni Jake after that incident nga sa loob ng office

Malay ko bang masasagi siya at malalaglag sa mismong harap ko? Kung alam ko lang e'di ako na 'yong nag-adjust

"Sus! 'Wag ka na magpalusot. Gan'on din naman ang ending ng lahat ng 'to" Alex gave me a look. She's always like this talaga. Laging pinangungunahan ang future

"Trust us, Rhaine" dagdag naman ni Camille na nagt-trabaho sa kitchen

Inirapan ko nalang sila at mi-nind nalang ang sarili kong ginagawa. Ano pa nga bang magagawa ko, 'e, nandiyan na.

Sinubukan kong hindi makinig sa kanila pero sobrang ingay talaga. I had to go to my room tuloy para lang matapos ko na ang kailangan kong tapusin. Simula nung nangyari 'yon kailangan kong mag-trabaho ng dalawang beses kaysa noon para hindi ko maisip ang mga usap-usapan sa office at dito sa bahay

"Morning, Rhaine!" bati sa akin ni Geniva. Ngiting ngiti si gaga porque isa siya sa mga nakakita live n'ong nakaraan

Ngumiti ako sa kaniya at bumati pabalik. Ayaw ko namang sabihang rude dahil mas malala 'yon. Para tuloy akong k-pop idol. Dating rumor yarn. Sanaol nalang daw sabi ng BTS na malapit nang mag1B ang idol (haha, stream be)

Mediyo late nang dumating si sir Jake. Awkward tuloy, pucha. Kaunti nalang talaga gusto ko ng mag totoong identity reveal para matapos 'yang golddigger daw. Be, kaya kitang bilhin, haha,joke. Hindi nga ako makabili ng lightstick

"Sir, Mr. Aranas just cancelled his meeting with you. He had an errand somewhere po" sabi ko sa kaniya ng makatanggap ng message galing sa secretary ni Mr. Aranas. Iyon kasi ang meeting niya ngayong oras and na-cancel dahil sa important reason daw

"That's nice. Let's eat together," he said, napataas tuloy ang kilay ko para i-sure ang sinabi niya "Why? You don't want to?"

"Ah, no, sir. I mean, kunin ko lang po gamit ko" itinuro ko ang office ko kung nas'an ang phone ko

Nakita ko pa siyang ngumiti sa akin bago ako lumabas. Ewan pero bigla akong kinabahan sa thought palang na p'wede kaming makita ng ibang workers dito kung sa malapit lang kami kakain. Hindi ko nga alam kung alam ni sir Jake ang rumor sa amin. Ang hirap kayang masabihan ng golddigger e hindi naman nila ako tunay na kilala

Eww nalang talaga sa gan'on. As in, literal, eww. Yuck. Feeling entitled palagi

Buti nalang d'on kami sa dati kumain ulit kaya mediyo malayo at hindi kami mahahanap dito. Para naman kaming nagtanan sa mga iniisip ko

"I heard about those rumors going around my company" he suddenly said, breaking the silence

"Okay lang po, sir. I can handle naman"

"Sir zoned" sabi niya kaya napatingin ako sa kaniya, nagtataka. Minsan talaga hindi ko magets ang mga sinasabi niya. Parang out of the world gan'on

"Ah, by the way, Camille told me you injured your leg?"

"No, sir!" defend ko 'agad. Hindi maman talaga, natatanga lang talaga si Camille

"Ha? Binili pa naman kita ng shoes para hindi masiyadong mahirap"

Inilabas niya ang isang box galing sa baba ng table. Parang nahilo ako n'ong nakita ko 'yong box palang. Grabe. Kaya ayoko talagang magsabi sa mga mayayaman 'e, palagi kasi silang sobrang gumastos. Para sa kanila mura lang 'yon 'e kaya na n'on bumili ng ilang pairs sa ukay ukay at department store