{ Zawgyi }
♡︎
[ ရင္ခုန္ရလြန္းလို ့ရူးမွာပဲ ... ]
ေက်ာင္းဆင္းျပီ ျဖစ္ေသာေျကာင့္ ေက်ာင္း၀န္းထဲ၌ ေက်ာင္းသားမ်ား ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္လို ့ေနသည္။ အခန္းထဲမွ ထထြက္သြားေသာ ရိေပါ ္အား ေရွာင္းက်န္ ့ဇက္ျပဳတ္မတက္လိုက္ျကည့္လို ့ေန၏ ။ သူ ့ေနာက္ကို လိုက္ရပါမယ္ဆို စာအုပ္ကလည္း ျကိဳမသိမ္းထားမိဘူး။ က်ိဴ းခ်န္ကလည္း ေဘးကေန ဘာေတြေျပာလို ့ေျပာေနမွန္းမသိ။ သူ ့အာရံုထဲတြင္ ၀မ္ရိေပါ ္ေနာက္လိုက္ျပီး ေတာင္းပန္ခ်င္ေနတာပဲသိ၏။
" ဟာ သြားျပီ ... ဘယ္ေရာက္သြားလဲ မသိဘူး "
စိတ္ထဲမွစကားလံုးမ်ားလည္း စိတ္လြတ္လြတ္နွင့္နူတ္ခမ္းဖ်ားအျပင္ဘက္သို ့ျပဳတ္က်လာ၏။
" ဘယ္သူလဲ "
ေရွာင္းက်န္ ့လည္း က်ိဴ းခ်န္ အား မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
" ဘယ္သူမွမဟုတ္ပါဘူး "
ဘက္စ္ကားဂိတ္သို ့လမ္းေလ်ွာက္လာစဥ္ သူေတြ ့လိုက္ရသည္က ေက်ာင္း၀န္းေထာင့္ သစ္ပင္အျကီးျကီးနားတြင္ ရူခင္းအားေငးျကည့္ရင္း ေဆးလိပ္ခပ္ဖြာဖြာေသာက္ေနေသာ ၀မ္ရိေပါ ္ကိုပင္။ ေက်ာပိုးအိတ္အား တစ္ဖက္ေစာင္းလြယ္၍ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ ထည့္လို ့ထားေသးသည္။ ၀မ္ရိေပါ ္က တကယ့္ လူဆိုး။
ေဆးလိပ္အားလက္ျကားညွက္ကာ မီးညိွ ့၍ တစ္ခ်က္ရူသြင္းရင္း အေငြ ့လံုးမ်ားအား မူတ္ထုတ္လိုက္ေသာ ရိေပါ ္မွာ တစ္ခုခုအား ေတြးေတာေနဟန္ရွိသည္။ထိုစဥ္ ေသာက္လက္စေဆးလိပ္အား ရုတ္တရက္ဆိုသလို နူတ္ခမ္းနွစ္လႊာျကားမွ ဆြဲထုတ္ခံလိုက္ရေသာေျကာင့္ ဆြဲထုတ္လိုက္ေလေသာ တရားခံအား ရန္ေထာင္ရန္ ရိေပါ ္ခပ္တင္းတင္းလွည့္ျကည့္လိုက္မိသည္။
" ေဆးလိပ္ေတြ မေသာက္ပါနဲ ့လား "
ေဘးမွ ဆရာျကီးလာလုပ္ေနသူက တျခားသူပင္မဟုတ္။ ' ငါ့ဘာသာ ေသာက္ေသာက္ မေသာက္ေသာက္ မင္းနဲ ့ဘာဆိုင္လဲ ' လို ့ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ နူတ္ခမ္းဖ်ားမွ တစ္ခုခုဆို ့ထားသလို ေျပာမထြက္ျခင္းမွာ ေရွာင္းက်န္ ့ျဖစ္ေနျခင္းေျကာင့္ပင္။
