{ Zawgyi }
♡︎
[ ၀မ္ရိေပါ ္က အာရံုပဲ... ]
ေက်ာင္း၀န္းတံခါးေပါက္တည့္တည့္တြင္ စက္ဘီးေလးတစ္စီးထိုးရပ္သြားတယ္။ လက္ေကာက္၀တ္မွ နာရီအား ငံု ့ျကည့္လိုက္မိေတာ့ 7နာရီနဲ ့45 မိနစ္...။ 8 နာရီထိုးရင္ ေက်ာင္းတက္ရျပီ...။
" ၀င္ေတာ့ေလ သား ... "
အေဖျဖစ္သူအား ေရွာင္းက်န္ ့ျပံဳးရင္းေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။
" သြား သြား ျမန္ျမန္၀င္ သား၀င္တာျကည့္ျပီးမွ ေဖေဖ သြားမယ္ "
" ဟုတ္ .... ေဖေဖ "
ေက်ာပိုးအိတ္ျကိဳးေလးကို တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ရင္း အေဖ့ကို လွည့္မျကည့္ေတာ့ပဲ ေက်ာင္း၀န္းထဲသို ့တန္း၀င္သြားလိုက္တယ္။ စိတ္ေတြေလးလံေနတာအရမ္းပဲ။ ၀မ္ရိေပါ ္က သူ ့ကို Church ေက်ာင္းနားမွာ တကယ္ျကီးေစာင့္ေနတာလားမသိဘူး။
အတန္းထဲသို ့မ၀င္မွီအေနာက္ေပါက္ကေန ၀မ္ရိေပါ ္ရွိလား မရွိလား ေခ်ာင္းျကည့္လိုက္မိေတာ့ ၀မ္ရိေပါ ္အစား ထိုင္ခံုလြတ္ျကီးကိုသာ သူေတြ ့လိုက္ရတယ္။ ေက်ာပိုးအိတ္လည္းမရွိ ၊ လူလည္းမရွိ ။
၀မ္ရိေပါ ္... ၀မ္ရိေပါ ္... မင္းငါ့ကို ေတာ္ေတာ္အခက္ေတြ ့ေအာင္လုပ္တာပဲ...။ မလာပါဘူးလို ့ျကိဳေျပာထားရဲ ့သားနဲ ့ေစာင့္ေနမယ္ ဆိုျပီး ေျပာသြားေသးတယ္။ အဲ့လိုဆိုေတာ့လည္း ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ .... မဟုတ္လည္း ေက်ာင္းက ခဏေနတက္ရေတာ့မွာကို .... စိတ္မေကာင္းပါဘူး ၀မ္ရိေပါ ္။
ေက်ာပိုးအိတ္အား ခံုေစာင္းအတြင္းသို ့ထည့္လိုက္ရင္း စိတ္ရူပ္ရူပ္နွင့္ သက္ျပင္းေတြအျကိမ္ျကိမ္ခ်မိတယ္။ ဆံပင္ေတြကို လက္ျဖင့္ဖြကာ ခံုေပါ ္သို ့ေခါင္းအပ္အိပ္လိုက္မိျပီး ခံုေအာက္မွ ဒူးေခါင္းအား ပ်င္းတိပ်င္းရႊဲ ့လူပ္ယမ္းေနမိတယ္။
ေအာ္....၀မ္ရိေပါ ္၀မ္ရိေပါ ္... ငါမင္းကို ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ...ေက်ာင္းတက္ဖို ့5မိနစ္ပဲလိုေတာ့တာကို တကယ္ပဲ မလာေတာ့ဘူးလားမသိ။ တကယ္ပဲ ငါ့ကို အတင္းေစာင့္ေနတာလား မသိဘူး။
အခန္းထဲကို ၀င္လာကတည္းက ၀မ္ရိေပါ ္ရဲ ့မ်က္နွာေလးကို မေတြ ့ရေတာ့ နွလံုးသားေလး ေပ်ာ့ေခြလို ့ေနတယ္။ ၀မ္ရိေပါ ္ဆိုတဲ့ ဓာတ္ဆားရည္ထုတ္က ေက်ာင္းမွမလာေသးတာကို...။
