Chapter 3

334 99 12
                                    

6 days ago

" යුන්ගියා... අපි දැන් මොකද කරන්නේ? "

" අපිට එයාව කොහොම හරි අපි ළඟට ගන්න වෙනවා ජිනී... "

" ඒත් කොහමද? "

" උඹට හොඳටම ෂුවර්ද ? "

" ඔව්... සීයට දාහක්. "

" එහෙනම් ජිනී..... හෙට අපි යමු. "

' දුර්ලභ රතු දියමන්තිය .... අපි එනවා. '

next day

කළු පටියකින් ගැට ගැහුන ටේගේ ඇස් දෙක නිදහස් කරන ගමන් නම්ජුන් ටේගේ මූණ දිහා බැලුවා.

" ඔයාට තාම අමාරුද? "

ටේගේ මේ වේදනාව පිරුණු මූණ හැමදාම වගේ නම්ජුන්ගේ හදවතේ දරන්න බැරි තරම් රිදීමක් ගෙනාවා. තමන්ගේම මල්ලි මෙහෙම වේදනා විඳිද්දි මොකුත්ම කර ගන්න බැරි උන එකට නම්ජුන් තමන්ටම දොස් පවර ගත්තා. තණ්හාවෙන් මත්වෙලා දඟලන අප්පාගෙන් එයාගේ මල්ලිව බේර ගන්න බැරි තරමට නම්ජුන්ව එයාගෙම ජීවිතේ අසරණ කරලා තිබ්බා. කීප සැරයක්ම තමන්ගේ මල්ලිව බේරගෙන පැනලා යන්න හදපු තමන්ට වදකාගාරවල දුක් විඳින්න උන හැටි වගේම ඒ හැම පාරම ආයේ ආයෙමත් තමන්ගේ ඉස්සරහාම ටේහියුන්ග් දූෂණය කරලා වද දුන්න හැටි මතක් වෙද්දි තමන්ගේ නමට විතරක් අප්පා උන තිරිසන් හිතක් තියන මනුස්සයා ගැන නම්ජුන්ට ඇති උනේ වෛරයකට එහා ගිය පිළිකුලක්.

නම්ජුන් ටේහියුන්ග්ගේ අත් මාංචුවලින් නිදහස් කරද්දිත් එයාගේ මල්ලි හිමීට තමන්ගේ ඇස් දෙක පියාගන්නවා නම්ජුන්ට දකින්න පුළුවන් උනා.

" නම්ජූන්.... "

" අප්පා...? "

" එළියට යන්න. "

නම්ජුන්ගේ ඇස් දිව්වේ තමන්ගේ අප්පා එක්ක ඉන්න තරුණයන් දෙන්නා දිහාවට. සාමාන්‍ය උසකින් වගේම සුදුමැලි උන සමකින් දිලිසෙන හීනි තොල් වගේම හීනි ඇස් තියන තරුණයෙක් එක්ක ටිකක් උස , දිලිසෙන ඇස් වගේම පිරුණු තොල් තියන වශී කරවන පෙනුමක් තියන හිත් ඇද ගන්න සුළු තරුණයෙක්.

හීනි ඇස් තියන තරුණයා තමන්ගේ මල්ලි දිහා බලන් ඉන්න විදිහත් , ටිකෙන් ටික ඒ ඇස් ලොකු වෙලා පුදුමෙන් දිලිසෙන විදිහත් , ඒ හීනි තොල් අග හීන් හිනාවක් ඇඳෙන විදිහත් ඒ වගේම අර හිත් ඇද ගන්නා සුළු තරුණයාගේ පිරුණු තොල්වල නොමැකී දිගටම තියන හීන් හිනාව දිහාත් නම්ජුන් බලන් හිටියා.

My Serein ( Completed )Where stories live. Discover now