ජන්කුක් ඉස්සරහින් හිට ගත්ත ටේහියුන්ග් ඇස් දෙකත් පියාගෙන වාදනය වෙන්න දාපු සංගීතය අහන් ඉන්න ගත්තේ එයා අවට මුළු පරිසරයම එක මොහොතකට අමතක කරන ගමන්. ටිකෙන් ටික ඒ සංගීතය ටේහියුන්ග්ගේ කන හරහා හදවත වෙනකන් යන්න පටන් ගද්දි ටේහියුන්ග්ටත් නොදැනිම ඒ අත් ටිකෙන් ටික තාලෙකට එහෙ මෙහෙ වෙන්න පටන් ගත්තා. පියවරෙන් පියවර ඒ මුළු ඇඟම නර්තනය වැළඳගනිද්දි ටේහියුන්ග්ගේ ඇස් එයාටත් නොදැනිම හිමීට ඇරුණා උනත් ඒ ඇස්වලින් පවා ගලා ගෙන ආවේ නර්තනය වෙනුවෙන්ම වෙන් උන හැඟීම්.
ජන්කුක් උවමනාවෙන් ටේහියුන්ග්ගේ නර්තනය දිහා බලන් හිටියා. ඊටත් වඩා ඒ හැම චලනයක්ම ජන්කුක්ගේ ඇස් ටේහියුන්ග්ගෙන් අයින් කර ගන්න එක තව තවත් අමාරු කරමින් ටේහියුන්ග් දිහාවටම ඒ ඇස් රඳවගත්තා. හැම චලනයක්ම පරිපූර්ණ උනත් ජන්කුක්ට ඒ චලනවල අමුතුම වෙනසක් වගේම ලොකු හැඟීමක් හැංඟිලා තියන බව දැනෙන්න ගත්තා. ඒ හැම චලනයක්ම ජන්කුක්ගේ පපුව ඇතුළෙන් සීරිලා යන හැඟීමක් අරන් එද්දී හදවතේ කොනක ඒ හැම චලනයකම ගැබ්වෙලා තිබ්බ අමුතු හුරුපුරුදු බවක් එයාගේ ඔලුව ඇතුළේ පොරකන සිතුවිලි එක්ක තරඟ කරන්න පටන් ගත්තා.
ජන්කුක් ඒ හැඟීම් තෝර ගන්න ටේහියුන්ග්ගේ ඒ ගැඹුරු ඇස්වලට එබෙන හැම මොහොතක් පාසාම ඒ ඇස් ඇතුළේ ජන්කුක් අතරමං උනත් අන්තිමට ජන්කුක්ට ඒ හැඟීම තේරුම් ගන්න පුළුවන් උනා.
වේදනාවක්..... ඒ හැම චලනයකම , ඒ හැම ඉරියව්වකම , ඒ හැම පියවරකම , ඒ හැම හුස්මකම පවා තිබ්බේ එක හදවතකට දරා ගන්න බැරි තරම්ම බර වේදනාවක්. ඒ දරාගන්න බැරි වේදනාවෙන් එයාව ගලවගන්න කියලා බැගෑපත්වෙන ඇස් දිහා ජන්කුක්ට තවත් බලන් ඉන්න පුළුවන්කමක් තිබ්බේ නෑ....
ටේහියුන්ග්ගේ මේ නර්තනය නිසාම තමන් ඉන්න තැන පවා අමතක උන ජිමින් ටේහියුන්ග්ගේ ඒ නර්තනය ඇතුළේ ආයේ ආයෙමත් අතරමං උනා. තමන්ගේ වටේ තියන මුළු ලෝකෙම මිනිත්තු කීපෙකට නතර වෙලා වගේ දැනෙද්දි අවසානයක් නොදකින්න ප්රාර්ථනා කරන ගමන් ටේහියුන්ග්ගේ චලන ඇතුළේ තමන්ගේ ඇස් එහෙ මෙහෙ ගෙනියන ජිමින්ගේ අතරමං උන හිත ටේහියුන්ග්ගේ හැඟීම් ඇතුළේ හිර උනා.

YOU ARE READING
My Serein ( Completed )
FanfictionThe sun left me and rained down on my life...... හිරුද මඟ හැරුනු යාමෙක ඔබ විය මගේ දිවියට අකලට ආ මල් වැස්ස.... ' The mysterious legend of the magical era ' Is it possible to love like this?