" ජිනී.... ඔයා ඒ පොත කාට හරි දුන්නද? "
" මො..මොන පොතද? "
" අර The mysterious legend of magical era "
" නෑ.... ඇයි? මොකද? මං මොකටද ඒක කාටවත් දෙන්නේ... මේ... මගේ එක තියනවා. මං කාට දෙන්නද? "
" අහ්... හරි හරි ඉතිං. ඇයි ඔච්චර කලබල වෙන්නේ? "
යුන්ගි සොක්ජින් දිහා බැලුවේ තමන්ටත් වඩා සන්සුන්ව වැඩ කරන සොක්ජින්ගේ හදිසි නොසන්සුන්කමත් එක්ක වේගෙන් වදින ඇහි පිල්ලම් දිහා.
" න්..නෑ.... මං කලබල වෙලා නෑ. මොකද ඔයා එක පාරටම එහෙම ඇහුවේ? "
" මං අද ටේහියුන්ග්ව එක්ක එන්න ගිය වෙලාවේ එතන හිටිය පිරිමි ළමයෙක් ගාවත් ඒ පොත තියනවා මං දැක්කා. ඒකයි. "
" ඒක එයාගේ වෙන්න ඇති යුන්ගි. "
" ඒත් ඒ පොතේ මගේ මාර්ක් එක තිබ්බා. ඒ වගේම මගේ පොත මෙතන නෑ. "
සොක්ජින් එහෙම්මම තමන්ගේ ලාච්චුවේ තියන නම්ජුන් කියවලා ගෙනත් දුන්න පොත දිහා බලලා සැනසුම් සුසුමක් පහළ හෙලද්දි යුන්ගි හිටියේ ලොකු කල්පනාවක.
" ටේහියුන්ග් "
" ආහ්.... "
යුන්ගිගේ හදිසි කටහඬත් එක්ක පියවි සිහියට ආව සොක්ජින් යුන්ගි දිහා බැලුවේ යුන්ගිගේ හිතේ තියන දේ තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරන්න උනත් යුන්ගිගේ වචන ඒ උත්සාහයට හරස් වුණා.
" ටේහියුන්ග් තමා ඒ පොත දීලා තියෙන්නේ.... "
" යුන්ගී... ඔයා කියන්නේ එයා.... "
...................................................................................
ටේහියුන්ග්ගේ නොපැමිණීම ජිමින්ගේ හිතේ මේ තරම් නොසන්සුන්කමක් ඇති කරන්න හේතුව ජිමින්ට තේරුම් ගන්න බැරි වුණත් ඒ නිහඬ යාළුකමේ අඩුව මේ පැය කිහිපෙදි ජිමින්ගේ හදවත පුරා පැතිරිලා තිබ්බා. ඒ වගේම නොවිසඳුන අභිරහසක කතාව තාමත් ජිමින්ගේ බෑග් එක ඇතුළේ ප්රශ්න ගොඩකට උත්තර බලාපොරොත්තුවෙන් මඟ බලමින් හිටියා.
ජිමින් තරම්ම නොසන්සුන්කමකින් පිරුණු තවත් හිතක් මඟ ඇරුණු ගැඹුරු ඇස් දෙකක අඩුව පුරවගන්න බැරි කමින් අසරණ වෙද්දි ඒ ඇස් තමන්ට මේ තරම් හුරු පුරුදු උණුහුමක් අරන් එන හේතුව ඒ හිතට තාමත් හිතා ගන්න බැරි වුණා.
YOU ARE READING
My Serein ( Completed )
FanfictionThe sun left me and rained down on my life...... හිරුද මඟ හැරුනු යාමෙක ඔබ විය මගේ දිවියට අකලට ආ මල් වැස්ස.... ' The mysterious legend of the magical era ' Is it possible to love like this?