My Serein ( Completed )

Chapter 22

" හියොන්ග් ඔයා...? "

" මෙච්චර වෙලා මොකද කළේ ජිමින්? තව ටිකෙන් එළියේ සීතලේ මං මැරෙනවා. "

මගේ අතේ තිබ්බ බෑග් එක ජිමින් අතින් තියන ගමන් බූට් සපත්තු දෙකත් දොර ගාවින් ගලවලා තියලා ගෙට ඇතුළු වුණේ මගේ හිම කබායේ බොත්තම් නිදහස් කරන ගමන්. 

" සොරි හියොන්ග්. ඊයෙත් ආව නිසා අදත් එයි කියලා හිතුවේ නෑ. "

" ඇයි මේ ගෙදරට මේ වෙලාවට රිංගන වෙන කවුරුහරිවත් ඉන්නවද ජිමින්? "  

" අනේ මොනවද හියොන්ග් මේ කියවන්නේ? "

මගේ කට කොන රැඳුනු හිනාවත් හංඟගන්න ගමන් මං එහෙම්මම ගිහින් සෝපාවේ වාඩි වුණා. 

" ජිමින්... "

තරප්පු පෙළ දිහාවෙන් ඇහුන බයාදු කටහඬ නිසාවෙන් මට ඒ දිහාව නොබලා ඉන්න අපහසු වුණා. 

' කිම් ටේහියුන්ග් '

තරප්පු පෙළේ යටම පඩිය උඩ ඉඳන් සාලය දිහාවට එබිලා බලන් ඉන්න ඒ අහිංසක ඇස් හැමදාම වගේ මාව පිස්සු වට්ටන්න පටන් අරන්.

" එන්න ටේ.... ජන්කුක් හියොන්ග් ඇවිල්ලා ඉන්නේ. "

ජිමින්ගේ ආරාධනාවත් එක්ක හිමින් හිමින් සාලය දිහාවට ආව ටේහියුන්ග් සුපුරුදු පරිදි එයාගේ කාමරේ උළුවස්ස ළඟ දොර රෙද්ද පිටිපස්සේ හැංඟුනේ මුහුණ විතරක් පිටතට පේන විදිහට. ඒ මූණේ තැනින් තැන තැවරිලා තිබ්බ ලා රතු පාට කේක් අයිසින් රෝස පාට කම්මුල් එක්ක අපූරුවට ගැළපෙද්දි පිරුණු තොල් පෙත්තක කෙළවරේ ගෑවිලා තිබ්බ සුදුපාට අයිසින් බිංදු කිහිපයේ රස බලන්න මගේ හිතට ආව හිතුවක්කාර සිතිවිල්ල මං පාලනය කර ගත්තා.

' තාමත් ඒ ඔයාගේ පළවෙනි ආදරේ ඔයාට නැති කරපු ටේහියුන්ග්ම තමා ජන්කුක් '

මගේ හිතට කරන තරවටුව පරයමින් මගේ හිතේ සමහර සිතිවිලි දෝරේ ගලමින් තිබ්බා. 

දොර රෙද්ද අතරින් පේන පුංචි රතු පාටක් ගත්ත මූණ ටේහියුන්ග්ගේ හුරතල් බව තවත් වැඩි කරද්දි මගේ හැඟීම් පාලනය කර ගන්න මට තවත් අපහසු කරනවා. ඉතින් මං හැමදාම ඒ ඇස් මඟ අරිනවා.