THE REAL QUEEN'S LIFE (COMPLETED)

CHAPTER TWENTY-SIX

Monday morning. When we entered RU, agad kong nakita ang sasakyan kong nakapark sa parking lot.

"Your car was just here?" Akieyah confusedly asked.

"I traced it yesterday, at nandito lang pala ito." sabi ni Miiver habang naglalakad kami palapit sa kotse ko.

"I thought naiwan mo sa kung saan." sabi naman ni Verlin na nasa likod namin.

"Baka may nagdala at iniwan dito." sabi naman ni Hendrix.

"Saan mo ba talaga to iniwan?" tanong ni Miiver.

"Outside the city." Simple sagot ko at binuksan ang pinto sa driver's seat. Good thing naka lock siya.

I only saw my phone and my wallet in the shotgun seat. It was clean, wala sa loob ang mga paper bags at ang mga kinain ko noon. Someone really did clean and bring this here in RU.

"Your phone's there?" Tanong ni Akieyah na nasa likoran ko.

"Yeah." Maikling sagot ko at lumabas na dala ang phone at wallet ko.

"Naiwan mo rin ang wallet sa loob?" Takang tanong ni Verlin habang nakatingin sa wallet na nasa kamay ko... I just nodded and closed the door of my car.

"Wala bang may nawawala sa wallet mo?" Tanong naman ni Akieyah.

"I don't know." Simpleng sagot ko at binuksan ang wallet ko.

I only have money and credit cards inside. Wala namang nawawala, at mukang hindi rin naman na bawasan ang pera.

"Let's go, baka ma late pa tayo." bagot kong sabi at inilagay sa bag ko ang wallet at cellphone.

Nagsimula kaming maglakad patungo sa forth year building. As always, the students are still watching our every steps, at kung mapapadaan man kami sa kanila ay iiwas and after non mag chichismisan. Tsk.

Nakakairitang marinig na pinaguusapan ka ng ibang tao. Mabuti nalang at wala akong naririnig na kung anomang hindi maganda, dahil hindi ko alam kung ano ang pwede kong magawa.

I hate gossip especially if it is a bad one. I also hate yung pinariringgan ako. Ano bang gusto nilang makuha? Sakit ng katawan? Sabihin lang nila and I will make sure hindi sila makakaalis ng RU na walang sakit sa katawan.

"Good Morning everyone." Masayang bati ni Akieyah sa lahat ng pumasok kami sa classroom, dahilan para manahimik ang lahat.

Nanatiling blanko na naman ang muka ko at dumiretso sa upuan ko. I guess wala kaming magiging close sa section na to. Puro kasi sila ilang. Well, I don't care, mas mabuti na rin naman 'yon.

After a short minute, our prof already came in and he started to discuss something in front. Tho, I am listening pero nasa labas ng bintana lang ang tingin ko.