welcome in the arena

nieuw spel

"Pedro!!" nog nooit was ik zo blij hem te zien. "Schat toch! Wat een opheffing hè. En.." hij was even stil, "weet jij hier meer van!?" toen ik niet antwoordde slaakte hij een zucht; " kon je het weer niet laten mensen af te luisteren." ik haalde me schouders op maar hij ging weer veder; "ach kind, je weet dat ik altijd nieuwsgierig ben. Vertel op!" "tja," zei ik, " zo leuk is het niet. Ze gaan spelers vermoorden" zijn uitdrukking veranderde van verbazing naar afgschuw. "Meissie toch. Kom eens even hier," zei hij en hij nam me in zijn armen. "Je kunt dit overleven. Je bent sterk. Loods je vriend erdoorheen." ik wilde zeggen dat het mijn vriend niet was, maar toen hoorde ik de stem uit de luidspreker zeggen dat het tijd was. Pedro liet me los en ik stak me hand uit zodat hij de injectie kon geven.

ik sprong op. ik nam niet eens de moeite rond te kijken want ik wist toch al waar ik was. ik opende de la en haalde de roze en oranje vlag eruit, omdat ik en ze snel wilde spreken en ze hierheen moesten komen. Ik klom -half struikelent- op het dak en bond de vlaggen zo hoog mogelijk. Nu pas viel het me op dat het nacht was. Dat was best vreemd aangezien we de injectie overdag inkregen. Maar ik kette rer niet teveel op en ik ging weer naar binnen, wachtend op de rest. Net voordat ik op de bank wilde neerploffen viel mijn oog op iets glinsterens. Ik zag dat het glinsteren uit een deurtje in een kast kwam. Ik liep ernaar toe en trok het deurtje veder open en ik grijste breed. Voor me lag het pistool, de machete, de riem met mesjes+vreemde bolletjes en de pijl-en-boog. Ik vroeg me af waar het zwaard geblevenm was, maar toen herinnerde ik me weer dat ik die naar shannon het gegaan, net voor ik knock-out ging. "Allie," hoorde ik buiten iemand voorzichtig zeggen. Ik deed het deurtje dicht. Ik liep naar de veranda en zag Nikki en Esly staan. Ik glimlachte: "kom snel binnen, jullie zijn de eersten." Ze klommen de veranda op en gingen naar binnen. Daar plofte ze op het kleine bankje neer om druk met elkaar te gaan praten.

Niet veel later stroomde de andere ook binnen. Alleen shannon was er nog niet. Ik hoopte maar dat er niks ergs met hem was gebeurd. Toen hij er na een half uur nog steeds niet was besloot ik maar alvast de wapens te gaan verdelen. Hij hoefde er toch geen, want hij had al een zwaard. "Oke als iedereen om de tafel wilt komen staan," riep ik terwijl ik naar het kastje liep. Ik duwde het deurtje open pakte alle wapens eruit en pleurde die op de tafel. "Dit is wat ik heb kwa wapens. Als jullie je wapens nou ook op tafel leggen dan kunnen we ze eerlijk verdelen." Zuchtend haalde Sofie haar blaaspijp tevoorschijn en legde die samen met een kokertje pijltjes op de tafel. Femke legde met tegenzin haar katana en twee dolken neer en Sjoerd zijn machete en zeke een zwaard. Ik besloot de wapens te verdelen. Zeke kreeg de twee dolken, Sofie haar blaaspijp, Nikki de pijl en boog, Femke haar katana en Sjoerd de machete. Ikzelf nam het pistool en het zwaard. De pistool stopte ik in mijn laars. Omdat Esly wist hoe ze de vreemde bolletjes op de riem kon gebruiken kreeg zij die. Maar net voordat ik die wilde geven werd de deur open gegooit. Esly slaakte een gilletje en ik deed van schrik een hand voor mijn mond. Voor ons stond shannon, besmeurd met bloed..