Ang Mutya Ng Section Z (COMPLETED S1-S2)

39-- Her Suffering

[CHAPTER THIRTY NINE]
-
-
-
-
-
-
-

Sabi nila kapag daw oras mo na, oras mo na talaga. Pero paano kung gusto mo pang mabuhay tapos kaharap mo na si kamatayan?. Lalaban ka pa ba kahit alam mong wala kanang laban? O aatras ka nalang at mag hintay kung  hanggang saan nalang ang hininga mo?.

Pero paano naman ang maiiwan mo?. Alam momg masakit ang mararamdaman nila pag-nagkataon pero wala kang magagawa, kasi oras na.

In this life, nothings permanent even the person we treasure the most, they will leave soon.

Minsan kapag nasa bingit kana daw ng kamatayan mag f-flashback lahat ng nangyayare sa buhay mo, either Happy or Bad memories. Babalik sa'yo lahat.

Kapag daw importante sa'yo, gagawin mo ang lahat para sa kanya. Sa kanila. Sacrifice your own life. Give all your trust.

Pero paano naman kaming nagpapahalaga? Kailan ba namin mararamdaman na pinapahalagahan rin kami?. Marami akong nakikita sa mga movies mararamdaman lang nila na importante ang isang tao sa kanila if wala na ito. Ganun rin kaya ang mangyayare kapag nawala na ako?.

"Ano Van? Masakit ba?!" Kahit nakapiring ang mata ko at hindi ko sila nakikita, nagawa ko paring ngumise.

"Bakit di mo subukang i-try?, para malaman mo ang pakiramdam?. Gago!" Ngiseng sabi ko.

*Baggg!*

"Urrgghh!, p-pag ako nakawala sa taling to, magtago kana sa lungga mong kutong lupa ka!, dahil s-sinisigurado kung hayop ka na sa oras na m-makita kita, ultimo pag hinga mo mawawala" nanghihinang banta ko. Sinikmuraan ako ng kupal!. Piste ang sakit!.

"Sumuko kana kasi Van, hindi mo kami kakayanin"

Napangise naman ako. Mga bobo!

"Gago kaba o bobo?, o baka gago ka talaga at bobo pa!. Pano ko kayo malalabanan kung nakapiring ako at naka-gapos pa?, tapos sasabihin mong hindi ko kayo kaya?, edi kalagan mo ako para makita natin kung hanggang saan 'yang tapang mong gago ka!" Nanggigigil na sambit ko habang nakangise, maputol lang kahit isang tali sa katawan ko kayang kaya kung patumbahin lahat ng to.

"Hambog ka talaga kahit kailan no Van?, tagal mong nawala hindi nabawasan ang kahambogan mo, nadagdagan pa!" Sabi nito.

Napailing nalang ako. "Hindi naman ako gaya ninyo, hambog lang kasi may grupong kinakapitan, pero pag wala na. Parang tutang iniwan sa lansangan" maangas na sabi ko.

"Matigas ang isang to, amina na nga 'yang baseball bat" inis na sabi ng kumag, narinig ko naman na iniabot ng isa dito sa kumag nag baseball bat daw. Gago! Hindi baseball bat ang makakapagpatumba sa gaya ko!.

"Any last wish Van?" Tanong nito. Ngumise ako.

"Sana lakasan mo ang bawat hampas mo, yung subrang sakit, mas masakit pa sa mga hazing na dinanas ko *smirk* " pang-aasar ko.

Dinig ko naman ang pag hampas ng baseball bat sa hangin.

*Paaaakkkk!!*

*Blaagggg!!*

*Paaakkk!!*

*Paaak!* Pakkk!*

"B-boss, tama na grabe na ang dugo"

"Lumayo ka kung ayaw mong sa'yo ko'to ihampas!"

Nakayuko ako habang patuloy ang pag-agos ng kung ano sa ulo ko. Narinig ko pa ang paglapit saakin ng kumag.

Iniangat niya nag ulo ko gamit ang panga ko. Pagkatapos ay kinuha ang piring.

"Akalain mo nga naman, nanghihina ka sa lagay na'yan ha?!, nagawa mo pang ngumise ibang klase!" Manghang sabi ng Kumag. Napaubo ako.

"Wala kana don, kung anong kaya kung gawin, ang mali mo lang hinayaan mong makita ko ang pangit mong pagmumukha, kaya dahil sa ginawa mo mas lalong nanganib ang buhay mo" nanghihinang bulong ko pero sapat lang para madinig nila.

*PAAAKKKKK!!*

Nabingi ako dahil sa lakas ng sampal na binigay niya. Tsk! Sana naman h'wag magasgasan ang mukha ko nito.

"Laban ka?" Angas na tanong niya.

Tumango ako habang naka-ngise parin. "Syempre, hindi naman ako pinanganak na talunan"

*BLAAAGG!*

Hinampas ako sa mukha ng kumag gamit ang baseball bat!. King ina! Ang mukha ko!!.

"Kalagan mo'ko, papatayin kita" seryosong sabi ko. Napaatras naman siya.

Pero ngumise.

"Kaya mo?, sa sitwasyon mo ngayon? Parang malabo eh. Pero sorry hindi kita kakalagan" ngiseng sabi niya.

Agad namang uminit ang ulo ko na kanina ko pa pinipigilan.

"May sugat ba ang mukha ko?"

"Oo marami"

"Kakalagan mo ba ako o hindi?"

"Hindi!"

"Oh edi akong gagawa!" Sigaw ko at binaklas ang tali sa kamay ko. At dahan-dahang tumayo

"Medyo masakit ang ginawa mo sa'kin brad ah. Ibabalik ko lang sa'yo" sabi ko.

"But, wanna hear a story before you die?" Malamig na tanong ko pa.

....

Author's Note: Medyo masakit noh?. Well may sakit kasi ako kaya ganyan ang kinalabasan haha.  Few chapters to go and then bOoom! Malapit ng matapos HAHA.