Golds In The Recovery (Career Series #3)

13

9 years later

"Congratulations Doc Vasquez! you have successfully passed the diplomat exam dermatology."

Saturday morning, magandang balita ang bumungad saakin. Halos mapa talon ako sa saya ng aking naramdaman. Finally! after almost 8? 9 years? I lost count. I've achieved my goal and become successful already.  Residency life was very toxic. Ang terror ng mga consultants ko. 

Isa na akong M.D at isa pang dermatologist. Being a dermatologist was my passion when I entered medical school. Sa lahat ng mga subjects, dermatology lang ako mataas. Ginusto ko noon maging, Internal Medicine specialist, pediatrics or opthalmology pero I realized hindi para saakin 'iyon. So I realized na baka dermatology really is for me.

Medical school was very hard. Expected ko naman 'iyon. It wasn't same as college years. Kung sa college, isang topic or subject ay inaaral for months. Sa medicine naman, hours lang 'iyon. Entering med school wasn't easy. Kailangan ready ka mag sacrifice, your time, social life, hanging out and having atleast 9-12 hours of sleep. Kung magmemed ka, dapat ready ka isacrifie lahat ng 'iyon.

Although, my environment when I entered medical school went healthy for a bit. Hindi na ako bumalik sa impyernong bahay na 'iyon. Pamilya nila Azariella ang nagpaaral sa 'akin. Jhed didn't comeback, as if naman babalik pa siya. Although, I was wrong.

Last time, I saw him here at the hospital.

During my first year of medical school, medyo nahirapan ako. I had to deal with my (MDD) or also known as the Major Depressive Disorder. I was diagnosed after I attempted to to suicide. My mental health wasn't even stable anymore. Ang tatlo kong kaibigan ang nag alaga sa 'akin. Aira, Kim at si Azariella. Halos lagi pumupunta sa bahay 'yong dalawa at may dala dalang pagkain lagi. Lalo na si Aira.

After all my pain, sufferings, losing the man I loved, losing interest towards eveything, being betrayed. I was lucky. I really am. Isa ako sa mga taong hindi inakala na makakasurvive pa. 

I'm safe and healed already. Masaya na ako, I've already recovered.

Mental health is important, it's not a joke. 

"Tangina ni Kaisel!" Reklamo ni Aira habang kumakain kami sa Shakey's ng BGC. Wala akong work ngayon kaya nag aya ako na lumabas kami. Hindi sumama si Azariella dahil may inaasikaso daw siya sa kompanya niya.

"Ano nanamang drama yan? nako! 9 years na beh or 8? anong taon naba?" Humalagpak si Kim sa tawa.

"Pano banaman! sabi ko, bakit wala kaming anak. Sabi banaman, hindi pa daw priority! tangina siya. Halos wala na kaming mapag gastuhan eh! Naka hoard na lahat ng pera. Ang bahay namin ayos naman at maganda. Ang tax namin, hindi naman malaki laki. Jusko! ano ba to!"

"Nako beh baka ano lang naman, right time. Malay mo sa ten years, buntis kana pala!" Pang aasar ni Kim at uminom sa coke. "Kawawa mo naman! wala ka pang anak." Pang aasar ni Kim kay Aira.

"Ay bakit?!" Nilakihan ng mata ni Aira si Kim. "May anak kaba? echoserang pig 'to!"

"Ay walang ganun! pasmado kaba?!" Malakas na tawa ni Kim.

"Nako Alora!" Pagkatapos nila pagtripan ang isa't isa, ako naman ang sinunod nila. Jusko 'tong magbestfriends na to! "Wala ka pang bebe diba? anuna! mag 10 years na oh! hanapan kita!" Kinindatan ako ni Aira at tumawa. "Yung Jake Juarez ba 'yon?" Balita ko, sikat na doctor siya ngayon. Isang Ortho tapos artista pa! shuta 'yan, I mine mo na Alora dali!"

"Agree one billion times. May itsura siya sismars!" Binigyan ako ni Kim ng mga nakakakilig na reaksyon at muntikan pa matapon ang hot sauce sa damit niya.