~NEFES~

125 50 0
                                    

Düşünmeyi reddetmek sadece erteler ya
Hayatımı erteler oldum çıkan her sızıya
Kanun mudur bilemem ama
Bari yoruldun mu diye sorma
...
Dizeler bana onu o bana anları hatırlattı. Her anıma sitemkâr yaklaştım. Görmeyi reddettiklerim gözlerime hücum etti. Ben yine ona mecbur kaldım. Anladım ne kadar istemesem de alışmıştım.
Kırgınlıklarım kalbime batarken numarasını çevirdim. Uzun melodiler kulaklarıma doldu. Her çalış umudumdan bir parça götürürken sesini duydum.

- Alo
- Burak

Sesim fısıltıdan farksız olsa da verdiği nefesten duyduğunu anlamıştım.

- Esila, dedi ve durdu.

Benim tepkisizliğime karşı konuşmaya devam etti.

- Yağmur olup yağma sakın. Ben artık tebessümüne konu olmak istiyorum.

- Ne yapacağımı bilmiyorum. Karmakarışığım…

Aniden kapanan telefonla şaşkınlığa uğradım. Aradan saniyeler geçmişti ki adımı duydum. Esen fırtınaya rağmen penceremin altında sabit duruyordu. Bir cesaret aşağı indim.  Aynaya bakmadan, kıyafetlerimi kontrol etmeden…

Benim için bir milattı. Baştan aşağı süzmesiyle pişman olmuştum. Kaygılarım başıma üşüşürken yanıma geldi. Elimi tutup dudaklarına getirdi. Nefesini üflemesiyle içim ısındı ve ardından sözlerini ekledi.

- Seni bu ayazda sıcak nefes kadar şefkatle sarmak istiyorum. Öyle ısınki bir daha hiç üşüme ve öyle dolsun ki kalbin bir daha hiç yalnızlık çekme. Sana nefes kadar yakın olmak istiyorum. Uzağına bırakma beni.

Tebessümüm yüzüme sığmazken bir çırpıda kurduğum cümle adeta geceyi böldü.

- Bu hikâye baştan yazılsın.

GEÇMİŞİN İZLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin